با افزايش جمعيت، مشکلات ايمني شهري نيز افزايش يافته و به تبع آن سلامت شهروندان و بويژه کودکان تهديد مي شود. در اين بررسي توصيفي و مروري، مطالعه ايمني و سلامت در زمينهاي بازي کودکان در فضاهاي شهري مورد بررسي و توجه قرار گرفته است. با استفاده از بانک اطلاعاتيPub Med ،183 مقاله ده ساله اخير جمع آوري، که پس از اعمال محدوديت هايي در غربالگري، 10 مقاله براي مطالعه دقيق متن کامل گزينش شدند. مقالات بررسي شده بر لزوم اعمال ملاحظات ايمني و بهداشتي در امور برنامه ريزي محيط هاي شهري بخصوص براي زمينهاي بازي کودکان تاکيد دارد. در اين دسته از مقالات مرور شده، افتادن يکي از حوادث شايع منجر به شکستگي اندام در حين بازي در زمينهاي بازي، معرفي شده است. شيوع اين نوع آسيب 12 تا 24 مورد در هر هزار کودک گزارش شده که بيشتر در گروه سني 5 تا 12 سال اتفاق افتاده است. بررسي نتايج مقالات مزبور حاکي از اين است که اکثر حوادث در زمينهاي بازي در بين ساعات 15 تا 21 رخ مي دهند. در هيچ کدام از مقالات مورد بررسي، روشي خاص براي ارزيابي و ارزشيابي ايمني زمينهاي بازي کودکان در پارک ها، معرفي نشده، بجزء يک مورد که در آن روش S.A.F.E پيشنهاد شده است. در اين مقاله سعي شده است با تاکيد بر لزوم مميزي ايمني در پارک ها، برنامه ريزي محيطي براي پيشگيري از بروز صدمات و آسيب هاي ناشي از بازي در پارک ها مورد توجه قرا گيرد. تلفيق مهندسي ايمني با برنامه ريزي و طراحي محيطي نيز ضروري است؛ که در اين راستا توصيه مي شود حداقل سه حوزه کودک، تجهيزات بازي و محيط، مورد بررسي و توجه قرار گيرند.