مقايسه کارکرد آناليتيک دو روش مستقيم و محاسباتي سنجش ميزان LDL در تشخيص و طبقه بندي هايپر کلسترولمي

مقدمه: هدف از اين مطالعه، بررسي ويژگي هاي کارکرد آناليتيک دو روش مستقيم و محاسبه اي سنجش ميزان LDL و مقايسه دو روش از نظر تاثير بر طبقه بندي در تشخيص هايپر کلسترولمي است.
روش ها: تعداد 352 نفر از مراجعه کنندگان به يکي از آزمايشگاه هاي تهران به صورت پي در پي وارد مطالعه شدند.داده هاي جمعيت شناختي و خصوصيات باليني و عوامل خطر بيماري هاي کرونر با يک پرسشنامه جمع آوري شدند. يک نمونه خون ناشتا از شرکت کنندگان تهيه و سرم آن جداسازي و فريز شد. همه نمونه ها در يک روز از نظر ميزان کلسترول تام، ليپوپروتئين با تراکم بالا و ميزان تري گليسريد (TG) به روش آنزيمي مورد ارزيابي قرار گرفتند. ميزان ليپوپروتئين با تراکم پايين (LDL) به دو روش محاسبه اي فريدوالد و روش مستقيم هموژن مورد سنجش قرار گرفت. براي مقايسه کارکرد آناليتيک دو روش از تحليل رگرسيوني و منحني بلاند - آلتمن استفاده شد.
يافته ها: مقدار LDL سنجش شده با دو روش ارتباط قوي و معني داري داشت (r=0.95) روش محاسباتي داراي سوگيري مثبت نسبت به روش مستقيم بود که اين سوگيري در سطوح بالاتر TG واضح تر بود.عملکرد روش محاسباتي در طبقه بندي بيماران بر اساس معيارهاي NCEP-ATP-III به ويژه در افراد داراي عوامل خطر بيشتر، بهتر از روش مستقيم بود.
نتيجه گيري: در اين مطالعه روش مستقيم سنجش LDL برتري خاصي در مقايسه با روش محاسباتي نداشت. تا زماني که روش هاي مستقيم دقيق تري در دسترس قرار بگيرند، استفاده از روش هاي مستقيم بايد با احتياط بيشتري انجام شود.