هپاتيت B به عنوان شايع ترين علت هپاتيت حاد و مزمن ويروسي در بالغين ايراني شناخته شده و علت بيش از 70 درصد از سيروزهاي کبدي و سرطان اوليه کبد در ايران محسوب مي شود. قبل از شروع واکسيناسيون عموم نوزادان ايراني بر عليه اين ويروس در سال 1372، ميزان عفونت با ويروس در سطح کشور نزديک به 30 درصد بود و حدود 3 درصد از جمعيت کشور ناقل اين ويروس بودند. با انجام برنامه واکسيناسيون ميزان عفونت به کمتر از 20 درصد و درصد ناقلين به 2 درصد کاهش يافته است، با وجود برقراري برنامه واکسيناسيون کشوري نزديک به 2 ميليون نفر از جمعيت ايران هم اکنون عفونت مزمن هپاتيت B دارند که اکثر آنها بدون علامت بوده و ناشناخته هستند و بر اساس تخمين هر سال حداقل 5000 نفر از عواقب عفونت بيماري فوت مي کنند. تشخيص به موقع و درمان موثر اين ويروس مي تواند بيماري، ناتواني و مرگ ناشي از اين عفونت را کاهش دهد.