بررسي تاثير تراکم بر عملکرد و اجزاي عملکرد در دو رقم آفتابگردان روغني (لاکومکا و KSC43/128) در منطقه خوي

به منظور بررسي تاثير تراکم بوته بر عملکرد و اجزاي عملکرد و شاخص هاي رشد ارقام آفتابگردان روغني (لاکومکا و (KSC43/128 با دو فاصله رديف 60 و 75 سانتي متر آزمايشي در سال 1386 در ايستگاه تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي خوي انجام گرفت. تراکم بوته در 5 سطح 3، 4.5، 6، 7.5 و 9 بوته در مترمربع به عنوان فاکتور عمودي و ترکيب دو عامل رقم x فاصله رديف به عنوان فاکتور افقي در قالب طرح بلوک هاي نواري با 4 تکرار مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس نتايج حاصل بين سطوح فاکتور افقي از نظر وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق و درصد روغن دانه اختلاف معني داري مشاهده گرديد. تراکم بوته نيز تاثير معني داري بر عملکرد دانه و روغن، قطرطبق، وزن هزار دانه و تعداد دانه در طبق نشان داد. با افزايش تراکم بوته تا 7.5 بوته در مترمربع عملکرد دانه و روغن به طور معني داري افزايش يافت. نتايج نشان داد که با افزايش تراکم از 3 به 9 بوته در مترمربع وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق و قطر طبق کاهش يافت. رقم روسي لاکومکا در تراکم 7.5 بوته در مترمربع با فواصل رديف 60 و 75 سانتي متر به ترتيب با عملکرد 4719 و 4419 کيلوگرم در هکتار بيشترين عملکرد دانه را توليد کرد. هيبريد KSC43/128 با عملکرد 4410 کيلوگرم در هکتار تفاوت معني داري با رقم لاکومکا نداشت، ولي به جهت داشتن روغن بالا و توليد 1989 کيلوگرم در هکتار روغن در رتبه نخست قرار گرفت. در مجموع تراکم 7.5 بوته در مترمربع در رقم لاکومکا با فاصله رديف 75 سانتي متر در همه شاخص هاي رشد بيشترين مقدار را نشان داد.