ارزيابي کيفي تناسب اراضي براي کشت ذرت دانه اي و هندوانه تابستانه در دشت گرگر خوزستان

با توجه به محدوديت منابع آب و خاک، ارزيابي اراضي اطلاعات مفيدي در خصوص امکان کشت محصولات و مناسب ترين محل براي توليد آن ها جهت تصميم گيري ها ارايه مي دهد و براي تعيين الگوي کشت در هر منطقه و اختصاص اراضي به بهترين و سود آورترين نوع کاربري و شناخت ظرفيت توليد اراضي، انجام مطالعات تناسب اراضي امري ضروري به نظر مي رسد. البته منبع خاک فقط يکي از منابع انساني، اقتصادي و طبيعي است که بر روي تناسب اراضي اثر مي گذارد. اين تحقيق با هدف امکان سنجي و بهينه يابي کشت محصولات ذرت دانه اي و هندوانه تابستانه در اراضي منطقه دشت گرگر واقع در سمت چپ رودخانه گرگر به مساحت 15831 هکتار انجام پذيرفته است. روش بررسي، ارزيابي تناسب اراضي براي زراعت آبي به روش هاي محدوديت ساده، پارامتريک (استوري و ريشه دوم)، و در نهايت تهيه نقشه هاي مربوطه در محيط جي آي اس مي باشد. نتايج ارزيابي اراضي با روش هاي پارامتريک ريشه دوم و محدوديت ساده انطباق خوبي داشت و روش ريشه دوم نسبت به استوري و محدوديت ساده با واقعيت هاي موجود منطقه همبستگي بيشتري را نشان داد. عامل محدودکننده توليد هندوانه تابستانه در منطقه مورد بررسي متغيرهاي اقليمي نمي باشد ولي براي ذرت دانه اي اقليم يکي از عوامل محدودکننده کشت به دست آمد. ساير عوامل محدود کننده عبارتند از: حاصلخيزي خاک يا اسيديته، شرايط فيزيکي خاک بويژه درصد آهک و در برخي واحدهاي اراضي درصد گچ، شوري و قلياييت، زهکشي و توپوگرافي.