برنامه ريزي براي گسترش ظرفيت توليد برق در ايران به کمک روش برنامه ريزي احتمالي

در اين مقاله، يک الگوي برنامه ريزي خطي احتمالي با متغيرهاي عدد صحيح ارايه شده است که مجموع هزينه هاي توليد را با توجه به فن آوري هاي مختلف توليد برق در طول بازه زماني مورد مطالعه، حداقل مي سازد. در اين الگو، ميزان تقاضا غير قطعي است و سه حالت براي تقاضا در قالب برنامه ريزي احتمالي در نظر گرفته شده است. در اين الگو کل کشور به مناطقي تقسيم شده که تصميمات گسترش ظرفيت براي هر يک از مناطق در يک الگوي يکپارچه گرفته مي شود. همچنين در اين الگو، ساز و کاري در نظر گرفته شده است تا کاهش هزنينه هاي سرمايه گذاري، با بومي شدن فن آوري و افزايش يادگيري نيز در الگو منظور شوند. در انتها نيز به منظور تحليل نتايج خروجي الگوي بهينه سازي، الگوي پويايي سيستمها ايجاد شده است تا تاثير برنامه ارايه شده روي شاخصهايي از صنعت برق نظير هزينه و سود تحت هر يک از حالتهاي تقاضا مورد مطالعه قرار گيرد.
برنامه بهينه گسترش ظرفيت پيشنهاد شده توسط الگو، شامل فن آوريهاي مختلف توليد برق است که نيروگاه گازي بيشترين سهم از گسترش ظرفيت را داراست . نيروگاه هاي برق آبي، سيکل ترکيبي، هسته اي، زمين گرمايي و بادي نيز در طرح بهينه وجود دارند.