مطالعه روند رشد و عملکرد کشت مخلوط ذرت و سويا در رقابت همزمان با دو علف هرز تاج خروس و تاتوره

به منظور بررسي تاثير کشت مخلوط بر عملکرد و شاخص هاي رشد ذرت و سويا در رقابت با علف هاي هرز تاج خروس و تاتوره، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تكرار در سال 1386 انجام شد. عوامل مورد بررسي عبارت بودند از: 5 نسبت اختلاط دو گياه زراعي ذرت و سويا شامل: %0 سويا: %100 ذرت، %25 سويا: %75 ذرت، %50 سويا: %50 ذرت، %50 سويا: %25 ذرت، %100 سويا: %0 ذرت، و 4 سطح آلودگي علف هرز تاج خروس و تاتوره شامل: عاري از علف هرز، آلوده به تاج خروس در تمام فصل، آلوده به تاتوره در تمام فصل و آلودگي توام تاج خروس و تاتوره در طول فصل به نسبت 50:50. تراكم علف هاي هرز کاشته شده در همه كرتها 15 بوته در هر متر از طول رديف بود. نتايج نشان داد که بالاترين ميزان شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک و سرعت رشد محصول ذرت در نسبت 75:25 (سويا: ذرت) مشاهده شد، همچنين بالاترين نسبت برابري زمين (1.33) و بيشترين ميزان عملکرد ذرت (10875 کيلوگرم در هکتار) نيز در اين نسبت بدست آمد، اما با کاهش نسبت ذرت در مخلوط اين صفات کاهش يافتند. رقابت همزمان دو گونه علف هرز در تمام سطوح کشت مخلوط در مقايسه با رقابت تک گونه اي تاج خروس يا تاتوره باعث کاهش بيشتر شاخص هاي رشد و در نتيجه کاهش بيشتر عملکرد دانه در ذرت شد. براي سويا بالاترين شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک، سرعت رشد محصول و همچنين بيشترين عملکرد دانه (5898.3 کيلوگرم در هکتار) در تک کشتي و بدون حضور علف هرز بدست آمد. حصول نسبت برابري زمين بالاتر از يک در تمام تيمارهاي واجد ذرت و سويا حتي در شرايط رقابت با علف هاي هرز حاکي از سودمندي کشت مخلوط و مناسب بودن آن به عنوان يک راهبرد غير شيميايي در مديريت علف هاي هرز مي باشد.