مدل سازي وارون دو بعدي غيرخطي داده هاي گراني سنجي منطقه مغان با استفاده از روش مارکوارت-لونبرگ

در اين مقاله مدل سازي وارون غيرخطي داده هاي گراني سنجي براي تعيين هندسه سنگ  بستر مورد نظر بوده است به طوري که با کمترين اطلاعات اوليه زمين شناسي، بهترين ساختار نزديک به واقعيت زمين شناسي را نتيجه دهد. در روش ارايه شده هندسه سنگ بستر با يک سري منشورهاي کنار هم چيده شده تقريب زده مي شود و در نهايت طول اين منشورها، عمق سنگ بستر را به دست مي دهد. در الگوريتم تهيه شده، از يک روند تکرار غيرخطي براي شبيه سازي هندسه سنگ بستر استفاده مي شود. در گام اول با استفاده از يک تقريب مناسب و با استفاده از روش هاي استاندارد، مساله غيرخطي به يک مساله خطي تبديل مي شود. در گام دوم با استفاده از تمامي اطلاعات اوليه، مدل طراحي و به اصطلاح مدل متغيري (پارامتري) مي شود. در گام بعدي يک مدل اوليه منطبق بر تمامي فرضيات ژئوفيزيکي و زمين شناسي پيشنهاد مي شود و با استفاده از تجزيه عددي، ماتريس هاي مشتقات جزيي براي مدل محاسبه مي شود. روند وارون سازي بر مبناي روش مارکوارت-لونبرگ، در تکرارهاي مختلف با توجه به ميزان تطابق ميان داده هاي واقعي و محاسبه اي، مدل اوليه را بهبود مي بخشد. در اين روند از خطي سازي مدل، توسط تجزيه عددي در نزديکي مدل اوليه و محاسبه دوباره ماتريس مشتقات جزيي استفاده مي شود تا بهترين تطابق ميان داده هاي اندازه گيري و محاسبه اي ايجاد شود. به منظور نشان دادن قابليت اين روش، مدل سازي براي داده هاي مصنوعي با نوفه و بدون نوفه صورت گرفته است. داده هاي واقعي مورد استفاده، داده هاي گراني سنجي مربوط به ناحيه مغان است که نتايج حاصل با واقعيت زمين شناسي منطقه تطابق بسيار خوبي دارد.