مقايسه کيفيت رابطه والد – فرزند در دانش آموزان دختر دبيرستاني داراي بحران هويت و فاقد بحران هويت

هدف: پژوهش حاضر تعيين و مقايسه رابطه والد – فرزند دانش آموزان دختر دبيرستاني داراي بحران هويت و فاقد بحران هويت است.
روش: پژوهش توصيفي – مقايسه اي و جامعه مورد پژوهش، کليه دانش آموزان دبيرستان هاي دخترانه شهرستان کازرون که در سال تحصيلي 84 - 83 مشغول به تحصيل بودند که با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي، ابتدا شهرستان کازرون به 5 قسمت تقسيم و بعد از هر بخش يک مدرسه به صورت تصادفي و به اين شيوه 450 نفر انتخاب شد و پرسشنامه آزمون هويت شخصي توسط احمدي (1378) و آزمون روابط والد – فرزند توسط مارک اي فاين، بي مورلند و سوبل (1983) توسط آنها تکميل شد.
يافته ها: نشان داد از بين اين نمونه ها، بر اساس نتايج پرسشنامه آزمون هويت شخصي دانش آموزان داراي بحران هويت آشکار شدند که تعداد آنها 60 نفر بود و 60 دانش آموز فاقد بحران هويت که از لحاظ سن و وضعيت اقتصادي – اجتماعي با آنان همتا شدند به عنوان نمونه آماري برگزيده شدند. نتايج پژوهش تفاوت بين دو گروه دانش آموزان را از لحاظ بحران هويت نشان داد.
نتيجه گيري: دانش آموزان داراي بحران هويت نسبت به دانش آموزان فاقد بحران هويت به طور کلي رابطه ضعيف تري با والدين خود دارند.