مطالعه فراواني و پراكنش شبه گونه هاي در Trichoderma مزارع برنج استان مازندران

نمونه برداري از مزارع برنج در مناطق مختلف استان مازندران انجام شد. نمونه هاي خاک و اندام هاي هوايي برنج به آزمايشگاه منتقل گرديد و جدايه هاي Trichoderma با استفاده از محيط کشت انتخابي RBSF از آنها جداسازي شدند. ٢٠٢ جدايه به روش تک اسپور خالص سازي و DNA ژنومي آنها با استفاده از کيت استخراج شد. براي شناسايي جدايه هاي مذکور، صفات مورفولوژيکي و نيز صفات ملکولي آنها مورد بررسي قرار گرفتند. صفات مورفولوژيکي جدايه هاي Trichoderma با استفاده از کليدهاي شناسايي معتبر مطابقت داده شدند و به منظور شناسايي بر پايه مشخصه هاي ملکولي، منطقه ITS از rDNA شامل ITS1، ژن 5.8S و ITS2 با استفاده از آغازگرهاي ITS1 و ITS4 تکثير شد. با داشتن توالي ITS، جدايه ها با استفاده از برنامه TrichOKEY 2 شناسايي شدند. جدايه هاي شناسايي شده به شش گونه Trichoderma harzianum، T. virens، T. atroviride، T. hamatum، brevicompactum T. و T. asperellum تعلق دارند. بيش از ٩٠ درصد جدايه هاي Trichoderma به گونه هاي T. harzianum و T. virens تعلق دارند. بنابراين اين دو گونه و که از نظر کنترل بيولوژيک بيماري هاي گياهي حايز اهميت هستند، فراوان ترين گونه هاي Trichoderma در مزارع برنج مي باشند. T. harzianum گونه غالب خاك و اندام هاي هوايي گياه برنج بوده و گونه T. virens بيشتر در خاک شاليزار به سر مي برد . هيچکدام از جدايه هاي مربوط به بقيه گونه ها از اندام هاي هوايي جدا نشدند. همچنين جدايه هاي T. atroviride به جز يک جدايه، همگي از مزارع شرق مازندران جدا شدند.