درک مدرسان پرستاري از فعاليت هاي فردي در انتقال دانش حاصل از پژوهش هاي پرستاري، دانشگاه هاي علوم پزشکي کشور 1388 - 1389

مقدمه: علي رغم اهميت فزاينده دانش در عصر حاضر، مطالعات متعدد حاکي از آن است که بين توليد دانش و استفاده از آن، به خصوص در پرستاري فاصله زيادي وجود دارد. در اين ميان شواهدي از ميزان تلاش هاي فردي براي انتقال دانش حاصل از پژوهش در پرستاري به منظور ارتقا کمي و کيفي آن در دسترس نمي باشد، از اين رو پژوهش حاضر با هدف توصيف درک مدرسان پرستاري از فعاليت هاي فردي براي انتقال دانش حاصل از پژوهش هاي پرستاري انجام شد.
مواد و روشها: مطالعه توصيفي به روش نمونه گيري تصادفي با شرکت 279 نفر از مدرسان پرستاري دانشگاه هاي علوم پزشکي کشور انجام پذيرفت. از پرسشنامه نات و وايلداوسکي و لاندري و همکاران  جهت گردآوري داده هاي وضعيت فعاليت هاي انتقال دانش پرستاري در سطح فردي استفاده شد. تحليل داده ها در Ver13/SPSS انجام گرديد.
يافته ها: مدرسان پرستاري فعاليت هاي فردي خود را در زمينه انتقال دانش ضعيف ارزيابي کرده و از ميان آن ها تنها فعاليت سخنراني يا ارایه در ارتباط با نتايج تحقيق در حد متوسط و «ارسال نتايج تحقيق، نشست در گروه هاي کاري، فراهم کردن خدمات مشاوره، همکاري براي توسعه دادن محصولات و خدمات، شرکت در فعاليت هاي تجاري و تبليغ کردن نتايج تحقيق» در حد ضعيف گزارش شدند.
بحث و نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر  حاکي از آن است که فعاليت هاي فردي براي انتقال دانش در حد ضعيف مي باشد و بايستي مدرسان محقق پرستاري از بين فعاليت هاي فردي  انتقال دانش حاصل از پژوهش تنها به ارایه نتايج در سمينارها و کنگره ها بسنده ننمايند و علاوه بر آن از ساير فعاليت هاي فوق الذکر مثل نوشتن پيام قابل انتقال و ارسال آن به مخاطبان و ... استفاده نمايند.