مقبوليت راهبردهاي آموزشي باليني (فرهنگي - اجتماعي محور) مدرسان پرستاري دانشگاه علوم پزشکي تبريز و اروميه 1389

مقدمه: کوچک ترين بي توجهي به حرفه پرستاري که با جان آدمي سرو کار دارد، ممکن است باعث از دست دادن جان يک فرد شود. آموزش باليني در رشته پرستاري قلب و کانون توجه تعليم و تربيت بوده و مسلما بايستي اين آموزش متناسب با نيازهاي به وجود آمده از پيشرفت و تحول در عرصه مراقبت سلامت باشد. اذعان مي شود راهبردهاي آموزش باليني سنتي پاسخگوي اين تحولات نبوده و استفاده از راهبردهاي مبتني بر تئوري فرهنگي اجتماعي مفيد است. اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت موجود به دليل نارضايتي از آموزش باليني و مطلوب نبودن کميت و کيفيت آن در ايران انجام گرفته است.
مواد و روشها: اين مطالعه توصيفي در سال 1389 بر روي 38 نفر از مدرسان باليني پرستاري شاغل در دانشکده هاي پرستاري و مامايي تبريز و اروميه انجام شد(حجم نمونه با جامعه برابر بود). ابزار گردآوري داده پرسشنامه استاندارد بود که توسط بونک و کيم در سال 1998 تهيه شده بود. بعد از ترجمه ابزار به زبان فارسي، از روايي ترجمه و محتوايي استفاده گرديد و همچنين براي تعيين پايايي ابزار از روش باز آزمايي استفاده شد که ضريب همبستگي پيرسون 0.90 محاسبه گرديد. داده هاي بدست آمده توسط نرم افزار SPSS/ ver13 مورد تجزيه تحليل گرديد و از آمار توصيفي نظير، ميانگين، فاصله اطمينان 95% و انحراف معيار استفاده شد.
يافته ها: نتايج نشان داد که مقبوليت اکثريت راهبرد هاي آموزش باليني فرهنگي - اجتماعي محور متوسط مي باشد (2.72±0.44 از 4). مقبوليت راهبردهاي سکو سازي، سوال کردن، مديريت آموزشي، مربي گري، آموزش مستقيم و تغييرپذيري بالاترين اولويت و راهبرد توضيح دادن پايين ترين رتبه را به خود اختصاص داده اند.
بحث و نتيجه گيري: راهبردهاي آموزش باليني فرهنگي - اجتماعي محور باهم و در کنار هم به کار برده مي شوند و براي آموزش باليني ممکن است چندين راهبرد هم زمان توسط مدرس استفاده گردد. راهبرد سکو سازي به عنوان اصلي ترين راهبرد اين نظريه بيشترين مقبوليت را در ميان مدرسان باليني دارد که اين خود نقطه قوتي براي آموزش باليني ما مي باشد.