به منظور تکثير رويشي پايه گزيلا 6(Gisela6) از قلمه چوب سخت در دو زمان مختلف دي و بهمن و تيمار با هورمون هاي ايندول بوتيريک اسيد (IBA) و نفتالين استيک اسيد (NAA) با غلظت هاي صفر، 1000، 2000، 3000 ميلي گرم درليتر و قلمه چوب نيمه سخت در دو زمان تير و مرداد و تيمار با هورمون هاي NAA و IBA و با غلظت هاي صفر، 1000، 1500 ميلي گرم در ليتر استفاده شد. شاخه هاي گزينش شده براي ريشه زايي در هر دو نوع (سخت و نيمه سخت) به دو قسمت ابتدايي و انتهايي بطور جداگانه تقسيم و اثر زمان و غلظت هاي مختلف هورمون بر ريشه زايي آن ها مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش بصورت فاکتوريل سه عاملي در قالب طرح کاملا تصادفي در سه تکرار اجرا شد. تجزيه واريانس داده ها نشان داد که اثر زمان، نوع قلمه و غلظت هاي مختلف هورمون بر درصد ريشه زايي در سطح 1% معني دار بود. مقايسه ميانگين ها نيز نشان داد که بيشترين درصد ريشه زايي (70%) مربوط به تيمار 1000 ميلي گرم در ليترIBA در قسمت انتهايي قلمه هاي چوبي نيمه سخت تيرماه بود. در قلمه هاي چوب سخت بيشترين درصد ريشه زايي (46.6%) مربوط به تيمار 3000 ميلي گرم در ليتر IBA در قسمت ابتدايي قلمه هاي دي ماه بود. افزايش غلظت هورمون، باعث افزايش تعداد ريشه اصلي و فرعي و طول قسمت ريشه دار گرديد و از طرفي منجر به کاهش ميانگين طول ريشه اصلي و فرعي شد.