نابرابري فضايي در دسترسي به خدمات درمان عمومي براي توسعه سلامت شهري از طريق مدل در p-median در شهر اصفهان

طرح مساله: سلامتي و بهداشت يكي از حقوق جهاني بشر و از موارد مورد تاكيد اكثر كشورها در زمينه تامين رفاه اجتماعي است. در اين ميان خدمات درمان عمومي (PHC) از اولويت و ضرورت ويژهاي برخوردار است كه به دليل تاثيرگذاري بر سطح عمومي سلامت جامعه، توجه ويژه برنامهريزان را به خود جلب كرده است. توزيع نامتناسب و ناهماهنگ اين خدمات باعث ايجاد نابرابري در دسترسي ميشود كه يا به علت توزيع نامناسب مكاني اين مراكز خدماتي يا به علت كمبود نيروي خدماتي با توجه به تقاضاي اين خدمات است.
روش: اين مقاله با توجه توامان به دو ريشه فوق، به بهينهسازي دسترسي به خدمات درمان عمومي با استفاده از مدل p-median و پيادهسازي و اجراي آن براي منطقه 10 شهرداري اصفهان به عنوان مطالعه موردي ميپردازد.
يافته ها: در مدل مكان يابي پيشنهادي، سناريوهاي مختلفي با توجه به سطح بودجه در اختيار، ساخته شده و مورد تحليل و مقايسه قرار ميگيرند.
نتايج: نتايج اين مقاله ميتواند در تصميم گيري در مورد چگونگي ارايه فضاي خدمات درمان عمومي براي توسعه سلامت شهري و به عنوان يك سامانه پشتيباني تصميم مورد استفاده قرار گرفته تا پيش از اجرا و پياده سازي پروژه هاي ساخت تسهيلات مربوطه، آثار و ويژگيهاي هر يك از گزينه ها را از ابعاد و ديدگاههاي مختلف مورد بررسي قرار داده و با توجه به شرايط موجود، مانند بودجه، تصميم گيري كرد. طبيعي است كه انتخاب از بين سناريوهاي مختلف بستگي زيادي به شرايط فضايي شهر و به خصوص بودجه داشته و نميتوان فارغ از محدوديتها و نيازها، يكي از سناريوها را به عنوان سناريوي مطلقا برتر پيشنهاد كرد.