تاثير سطوح و اندازه مختلف ذرات پرليت بر عملکرد جوجه هاي گوشتي

هدف از انجام اين مطالعه، بررسي اثرات سطوح و اندازه مختلف ذرات پرليت در جيره غذايي روي عملکرد (مصرف خوراک، افزايش وزن و ضريب تبديل غذايي) جوجه هاي گوشتي بود. به اين منظور 280 قطعه جوجه گوشتي نر يک روزه سويه (راس 308)، در قالب آزمايش فاکتوريل 3×2 بر پايه طرح بلوک هاي کامل تصادفي با 7 تيمار و 4 تکرار مورد آزمايش قرار گرفتند. تاثير پرليت در دو نوع با اندازه مختلف ذرات (1.5 و 3 ميلي متر)، و در سه سطح (1، 3 و 5 درصد جيره) مورد بررسي قرار گرفت. تيمار بدون پرليت نيز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد.
نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد که صفت خوراک مصرفي در دوره آغازين، تحت تاثير اثرات متقابل بين سطوح و اندازه ذرات پرليت قرار گرفت (P>0.05)، در حالي که در دوره رشد، پاياني و کل دوره پرورش اين صفت تحت تاثير تيمارها قرار نگرفت. در دوره پاياني پرورش، ارتباط مستقيمي بين ميزان مصرف پرليت و افزايش وزن جوجه ها مشاهده شد (P>0.05) ولي در دوره هاي آغازين، رشد و کل دوره، افزايش وزن تحت تاثير جيره هاي غذايي حاوي پرليت قرار نگرفت. سطوح و اندازه ذرات پرليت، ضريب تبديل غذايي را در هيچ يک از دوره هاي پرورشي تحت تاثير قرار نداد. بر اساس نتايج به دست آمده به نظر مي رسد عليرغم تحت تاثير قرار گرفتن برخي از صفات مورد مطالعه، استفاده از پرليت در مجموع تاثير قابل ملاحظه اي بر عملکرد جوجه ها نداشت.