بررسي اثربخشي گشتالت درماني بر عزت نفس، افسردگي، و احساس تنهايي زنان مطلقه افسرده

در اين پژوهش، اثربخشي گشتالت درماني به شيوه گروهي بر زنان مطلقه زير پوشش اداره بهزيستي خرم شهر مورد بررسي قرار گرفت.
جامعه آماري پژوهش را زنان مطلقه اداره بهزيستي تشکيل مي دهند، که 60 نفر از آن ها، به روش نمونه گيري دردسترس، و در دو گروه آزمايشي و گواه، به عنوان نمونه پژوهش، مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار پژوهش عبارت است از: «خرده مقياس افسردگي پرسش نامه MMPI» پرسش نامه عزت نفس آيزنک»، و «مقياس بازنگري شده احساس تنهايي». پژوهش از نوع پيش آزمون ­ پس آزمون با گروه گواه است، که پس از گزينش تصادفي گروه هاي آزمايشي و گواه و انجام پيش آزمون بر روي هردو گروه، مداخله آزمايشي (روش گشتالت درماني) در هشت نشست بر روي گروه آزمايشي اجرا شد و پس از پايان، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد.
به منظور بررسي انگاره هاي پژوهش، از روش آماري تحليل واريانس چند متغيري استفاده شد و نتايج به دست آمده از تحليل داده ها نشان داد که گشتالت درماني به شيوه گروهي باعث کاهش افسردگي، احساس تنهايي، و نيز افزايش عزت نفس زنان مطلقه گروه آزمايشي، در مقايسه با گروه کنترل، شده است.