اين تحقيق با هدف مقايسه ادراکات دانش آموزان دختر و پسر ايراني از تربيت بدني و ورزش مدرسه اي با يکديگر انجام شد. بدين منظور، با استفاده از روش نمونه گيري چند مرحله اي، 1275 دانش آموز (625 دختر، 650 پسر) به عنوان آزمودني انتخاب شدند. روش تحقيق علي – مقايسه اي و ابزار اندازه گيري متغيرها پرسشنامه اي بود که با بهره گيري از پرسشنامه بيلي و ديسمور (2004) تنظيم و پس از روايي و پايايي سنجي (آلفاي کرونباخ برابر 0.77) استفاده شد. به منظوربررسي تفاوت بين ادراکات آزمودني هاي دختر و پسر از آزمون کاي اسکور در سطح a<0.05 استفاده شد. يافته هاي تحقيق آشکار ساختند که دختران و پسران ايراني از تربيت بدني و ورزش مدرسه اي و شايستگي هاي ادراک شده خود درک يکساني دارند. درک دانش آموزان دختر و پسر ايراني از اهميت دروس قرآن، علوم، و رياضي در مقايسه با تربيت بدني و ورزش مدرسه اي مشابه اما در خصوص مقايسه تربيت بدني و درسي فارسي متفاوت بوده و اکثر دانش آموزان دختر و پسر ايراني در خصوص اينکه «تربيت بدني و ورزش مدرسه اي به آنها کمک مي کند تا بدني آماده وسالم داشته باشند» همنوا بودند.