تاثير سطوح مختلف پيه در جيره غذايي بر مقدار سنتز پروتيين ميکروبي و تغيير جمعيت تک ياخته ها در شکمبه گوسفند

اين تحقيق به منظور بررسي اثر سطوح مختلف پيه بر مقدار سنتز پروتيين ميکروبي و تغيير جمعيت تک ياخته ها در شکمبه و اثرات متقابل آن بر مقدار سنتز پروتيين ميکروبي و تغيير جمعيت تک ياخته ها انجام گرفت. بدين منظور از 4 راس گوسفند نر فيستول گذاري شده در شکمبه از نژاد زل مازندران و با ميانگين وزن 2±35 در قالب طرح آماري مربع لاتين 4×4 استفاده شد. جيره هاي غذايي (55% کنسانتره، 45% علوفه) حاوي سطوح صفر، 2، 4 و 6 درصد پيه بر اساس ماده خشک بودند. براي تخمين مقدار پروتيين ميکروبي سنتز شده در شکمبه از روش دفع مشتقات پوريني ادرار استفاده شد. تعداد تک ياخته هاي هولوتريچ و تعداد کل تک ياخته هاي شکمبه در 10 زمان پس از تغذيه صبح گاهي شمارش شد. مقدار سنتز پروتيين ميکروبي و مقدار دفع مشتقات پوريني ادرار با استفاده از سطوح مختلف پيه تحت تاثير قرار نگرفت. تراکم جمعيت تک ياخته هاي هولوتريچ شکمبه در تمام زمان هاي پس از تغذيه صبح گاهي با اضافه کردن پيه به جيره ابتدا تحت تاثير قرار نگرفت، اما پس از گذشت 5 ساعت از تغذيه صبح گاهي، جمعيت تک ياخته هاي هولوتريچ شکمبه در کاهش يافت (P<0.05) تراکم جمعيت کل تک ياخته هاي شکمبه اختلاف معني داري را در زمان هاي صفر، 0.5، 1 و 2 ساعت پس از تغذيه صبح گاهي از خود نشان نداد، اما پس از اين زمان ها، تراکم جمعيت آن ها به واسطه افزايش مقدار پيه کاهش يافت (P<0.05).