رابطه بين سبک هاي تفکر، انگيزه، پيشرفت، پيشرفت تحصيلي و خلاقيت با کارآفريني دانشجويان

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بين سبک هاي تفکر، انگيزه پيشرفت، پيشرفت تحصيلي وخلاقيت با کارآفريني دانشجويان دانشگاه انديمشک بود. نمونه شامل 340 نفر (155 دانشجوي مرد و 185 دانشجوي زن) بودند که به شيوه تصادفي طبقه اي از بين کليه رشته ها انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري عبارت از پرسشنامه سبک هاي تفکر، پرسش نامه صفات کارآفريني، پرسش نامه خلاقيت، پرسش نامه انگيزه پيشرفت و معدل دانشجويان به عنوان عملکرد پيشرفت تحصيلي بود. طرح تحقيق از نوع همبستگي بود و جهت تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيري استفاده شد. نتايج در سطح P<0.01 نشان داد سبک تفکر قانون گذاري، انگيزه پيشرفت، خلاقيت، سبک تفکر جزيي نگر و پيشرفت تحصيلي پيش بيني کننده کارآفريني هستند.