مقايسه تاثير آموزش رژيم غذايي به دو شيوه سخنراني و نمايش فيلم بر آگاهي و نگرش رابطان بهداشتي

رژيم غذايي يکي از مهم ترين اجزاي شيوه زندگي محسوب مي شود و بهبود آن نيازمند کاربرد روش هاي مناسب آموزشي در جهت ارتقاي سطح آگاهي و نگرش افراد جامعه در رابطه با آن است. هدف از انجام اين پژوهش، مقايسه تاثير دو روش سخنراني و نمايش فيلم ويديويي در ارتقاي سطح دانش و نگرش تغذيه اي رابطان بهداشتي است.
اين پژوهش، يک مطالعه نيمه تجربي بر روي 160 زن رابط بهداشتي تحت پوشش مرکز سلامت جنوب تهران است که به وسيله فرآيند تخصيص تصادفي به دو گروه مساوي (هر گروه شامل 80 نفر) تقسيم شدند. گروه اول، آموزش کوتاه مدتي را در مورد رژيم غذايي مناسب با استفاده از روش سخنراني دريافت نمود و گروه دوم در مدت زمان مشابهي به وسيله نمايش فيلم ويديويي آموزش ديدند. آگاهي و نگرش شرکت کنندگان به وسيله پرسشنامه خود گزارشي و به صورت پيش آزمون پس آزمون مورد سنجش قرار گرفته و داده هاي ذي ربط با استفاده از آزمون هاي آماري متناسب مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
ميانگين سني کل واحدهاي پژوهش 38.11 سال و همگي مؤنث بودند. ميانگين نمرات آگاهي در گروه سخنراني (قبل: 6.63±2.17، بعد: 12.27±1.51) و نمايش فيلم (قبل: 7.87±2.38، بعد: 11.51±1.59) بود. يافته هاي پژوهش حاکي از ارتقاي معني دار سطح آگاهي و نگرش شرکت کنندگان با استفاده از هر دو روش آموزشي بود (P<0.0001). با اين وجود، روش سخنراني تأثير بيشتري را بر بهبود دانش و نگرش تغذيه اي افراد نشان داد (P<0.0001). اکثر شرکت کنندگان نيز رسانه هاي گروهي را به عنوان منبع آموزش قبلي خود در مورد رژيم غذايي مناسب گزارش نمودند.
اين مطالعه نشان داد که هر دو روش آموزشي سخنراني و نمايش فيلم ويديويي مي توانند روش هاي موثري براي ارتقاي سطح آگاهي و نگرش تغذيه اي افراد باشند، اگرچه روش سخنراني، اثر بخشي بيشتري دارد. يافته هاي اين مطالعه لزوم انجام پژوهش هاي بيشتر در اين زمينه را نشان مي دهد.