جهاني شدن و بازانديشي الگوهاي دوستي دختران و پسران: مطالعه موردي دانشجويان دانشگاه تهران

اين پ‍ژوهش بر آن است که به بررسي تاثير جهاني شدن در بازانديشي تعاملات جنسي ميان جوانان دانشجوي ايراني بپردازد.
جامعه آماري پژوهش دربرگيرنده همه دانشجويان دانشگاه تهران، در سه پايه کارشناسي، کارشناسي ارشد، و دکتري است، که از ميان آن ها 275 نفر، به عنوان نمونه پژوهش و به شيوه نمونه گيري خوشه يي انتخاب شدند. روش پژوهش از نوع پيمايشي و ابزار گردآوري داده ها پرسش نامه است. فرضيه کلي پژوهش وجود رابطه يي معنادار ميان جهاني شدن و بازانديشي تعاملات جنسي جوانان دانشجوي ايراني است، که براي پذيرش آن، چهار فرضيه فرعي فردي شدن تعاملات جنسي، پذيرش الگوهاي تازه، سطح روابط جنسي، و داشتن تجربه هاي گوناگون دوستي با جنس مخالف مورد آزمون قرار گرفته اند.
يافته هاي پژوهش بر پايه ضريب هم بستگي پير سون نشان مي دهد ميان جهاني شدن (عمدتا رسانه هاي نمايشي) و تعاملات جنسي دانشجويان رابطه وجود دارد.