بررسي ارتباط ژن A-FABP با صفات رشد و چربي لاشه در سويه طيور گوشتي آرين

هرچند انتخاب مرسوم بر اساس ارزش هاي فنوتيپي در جوجه هاي گوشتي موجب بهبود در سرعت رشد و بازده توليد گوشت شده است، ولي انتخاب براي سرعت رشد و كيفيت گوشت، باعث افزايش نقايص فيزيولوژيكي در طيور گرديده است. بنابراين انتخاب بر اساس نشانگرهاي مولكولي مي تواند براي افزايش بازده انتخاب مناسب باشد. هدف از انجام اين تحقيق، تعيين چند شكلي ژن A-FABP و بررسي ارتباط آن با صفات رشد و تركيبات لاشه در سويه تجاري طيور گوشتي آرين مي باشد. بدين منظور، از تعداد 400 قطعه جوجه گوشتي مربوط به 4 خط پدري و مادري A) ، B،  Cو (D نمونه خون تهيه شد و استخراج DNA از نمونه ها صورت گرفت. بعد از استخراجDNA ، نمونه ها با استفاده از روش PCR-RFLP و آنزيم برشي TaqI شناسايي شدند. فراواني ژني و ژنوتيپي محاسبه شده براي جمعيت مورد مطالعه نشان داد كه در هر 4 خط فراواني آلل B بيشتر از آلل A مي باشد. مقايسه ميانگين حداقل مربعات ژنوتيپ هاي مختلف نشان داد كه چند شكلي ژن A-FABP با هيچ يك از صفات مورد مطالعه مثل وزن كل لاشه بدون محتويات شكمي، وزن پشت بدن و يا موارد ديگر ارتباط معني داري ندارد. بر اساس نتايج حاصل از تحقيق حاضر مي توان نتيجه گرفت كه ژن A-FABP نمي تواند به عنوان ژن منتخب براي صفات رشد و تركيبات لاشه در برنامه هاي اصلاح نژادي لاين طيور گوشتي ايراني مورد استفاده قرارگيرد.