تاثير امواج الکترومغناطيسي با فرکانس هاي خيلي کم در دوران جنيني بر ميزان يادگيري در دوران بلوغ موش صحرايي نر

زمينه و هدف: صنعتي شدن، محيط ما را در معرض ميدان هاي الکترومغناطيسيي قرار داده است که حفاظت در مقابل آنها مشکل به نظر مي رسد. در اين مطالعه تاثير امواج الکترومغناطيسي با فرکانس پايين در دوران جنيني بر ميزان يادگيري موش صحرايي در زمان بلوغ بررسي شد.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 48 سر موش صحرايي حامله نژاد اسپراگ داولي به 6 گروه 8 تايي شامل گروه کنترل، شاهد و گروه هاي با فرکانس 5 يا 25 هرتز و شدتهاي 50 يا mT500 تقسيم شدند. مدت زمان تابش 4 ساعت در روز، از 8 تا 12 صبح به صورت مداوم از اولين روز حاملگي تا روز پانزدهم حاملگي بود. پس از زايمان شاخص هاي يادگيري، وزن بدن، وزن مغز، حجم مغز، نسبت وزن مغز به وزن بدن و چگالي مغز روي فرزندان نر دو ماهه آنها بررسي شد. يادگيري با کمک جعبه شاتل (Shuttle box) به روش يادگيري اجتنابي فعال يک طرفه آزمايش شد و تعداد پاسخ هاي شرطي و دوره تاخير پاسخ ها در گروه هاي مختلف، به کمک آزمون آماري کروسکال واليس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: بررسي آماري نتايج نشان داد که فرکانس 25 هرتز و شدت 50 ميکروتسلا باعث بهبود يادگيري، کاهش وزن بدن و افزايش نسبت وزن مغز به وزن بدن مي شود (P<0.05). ساير فرکانسها و شدتهاي استفاده شده در اين مطالعه، فقط باعث افزايش وزن بدن شدند.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد که تابش امواج الکترومغناطيسي با فرکانس 25 هرتز و شدت 50 ميکروتسلا در دوران جنيني موش صحرايي نر مي تواند باعث بهبود يادگيري موشها در دوران بلوغ شود.