تاثير سه شيوه درماني شناختي-رفتاري، آموزش ارتباطات و خودياري روانشناختي بر ميزان افسرگي دختران دانشجويان دانشگاه اصفهان

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي سه شيوه شناختي-رفتاري، آموزش ارتباطات و خودياري روانشناختي بر کاهش علايم افسردگي دانشجويان دانشگاه اصفهان بود. به اين منظور چهل نفر از بين دانشجويان مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه اصفهان به صورت داوطلب از طريق مصاحبه انتخاب و به صورت گمارش تصادفي در سه گروه ده نفري آزمايش و يک گروه ده نفري کنترل قرار گرفتند. گروه هاي آزمايش در شش جلسه درمان شناختي-رفتاري، آموزش ارتباطات و خودياري روانشناختي شرکت کردند. داده ها با آمار توصيفي و استنباطي و با استفاده از نرم افزار SPSS آماري تحليل شد. نتايج به دست آمده نشان داد که هر سه شيوه درماني شناختي-رفتاري، آموزش ارتباطات و خودياري روان شناختي در کاهش افسردگي موثرند (P<0.05).
بين اين سه شيوه درماني تفاوت معناداري در کاهش افسردگي وجود ندارد. به اين معني که هر سه شيوه افسردگي را کاهش مي دهند؛ اما تفاوتي از نظر ارجح بودن آنها در کاهش افسردگي وجود ندارد. توصيه کاربردي به دست اندرکاران امور مشاوره اي و فرهنگي دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي کشور اين بود که از هر سه شيوه براي مقابل با افسردگي دانشجويان استفاده کنند.