اثر درماني مانور ايپلي در درمان بيماران مبتلا به سرگيجه وضعيتي حمله اي خوش خيم

زمينه و هدف: سرگيجه وضعيتي حمله اي خوش خيم حملاتي مختصر از سرگيجه، تهوع و يا نيستاگموس وضعيتي است که با تغيير وضعيت سر به وجود مي آيد. يکي از درمان هاي توانبخشي ارايه شده جهت بيماران مانور ايپلي مي باشد که در مطالعات گوناگون نتايج آن متفاوت گزارش شده است. هدف اين مطالعه بررسي کارايي اين روش در درمان بيماران مبتلا به سرگيجه وضعيتي حمله اي خوش خيم مي باشد.
مواد و روش کار: مطالعه حاضر در فاصله زماني بين زمستان 1386 تا تابستان 1388 در بخش گوش و حلق و بيني بيمارستان خاتم الانبيا زاهدان بر روي 67 بيمار مبتلا به سرگيجه حمله اي وضعيتي خوش خيم ناشي از مجراي نيم دايره خلفي (38 زن و 29 مرد) در فاصله سني 27 تا 68 سال انجام پذيرفت. پس از تشخيص، بيماران توسط مانور ايپلي با توصيه و ارايه محدوديت حرکتي تحت درمان قرار گرفته و پس از يک هفته نتايج حاصل از درمان با آزمون ديکس هالپايک مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: نتايج مطالعه حاکي از بهبودي علايم سرگيجه در 92.5 درصد بيماران بود.
نتيجه گيري: نتايج به دست آمده نشان دهنده کارايي مانورايپلي در درمان بيماران دچار سرگيجه وضعيتي حمله اي خوش خيم مي باشد.