بررسي تاثير عصاره هاي گياهي افسنطين، بومادران و برگ گردو بر انگل تريکوموناس واژيناليس در محيط کشت آزمايشگاهي

زمينه و هدف: تريکوموناس واژيناليس يکي از عوامل ايجاد کننده بيماري مقاربتي تک ياخته اي سيستم تناسلي - ادراري است. در سال هاي اخير، استفاده از گياه درماني و داروهاي با منشا گياهي روبه فزوني است. هدف از انجام اين مطالعه بررسي اثر عصاره سه گياه بومادران، برگ گردو و افسنطين در غلظت هاي مختلف بر انگل تريکوموناس واژيناليس در محيط آزمايشگاهي بود.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي ده سري لوله آزمايش جهت بررسي عصاره هاي گياهي بومادران، برگ گردو و افسنطين با غلظت هاي 3.12، 6.25، 12.5، 25، 50، 100، 200، 400، 800 mg/ml  تهيه گرديد. همچنين غلظت هاي مختلف مترونيدازول و عصاره هاي گيـاهي در  (Dimethyl sulfoxide) DMSO 2% حل شده و به محيط هاي کشت اضافه گرديد. سپس در ساعات 6، 12، 24، 48، 72 از نظر زنده ماندن و تحرک انگل بررسي گرديدند. داده ها به کمک آزمون هاي آماري آناليز واريانس مشاهدات تکراري تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: عصاره هاي گياهان برگ گردو، بومادران و افسنطين بر انگل تريکوموناس واژيناليس روند کاهش معني داري در تعداد انگل ها بر حسب زمان وجود نشان دادند (P<0.05). در حالي که مترونيدازول حداکثر بعد از نيم ساعت باعث نابودي انگل گرديد. اين زمان براي عصاره اين گياهان، 24 ساعت بود.
نتيجه گيري: عصاره هاي گياهي بومادران، افسنطين و برگ گردو در غلظت هاي مختلف بر رشد انگل تريکوموناس واژيناليس تاثير دارند و پيشنهاد مي گردد بررسي هاي بيشتري بر روي مدل حيواني و افراد آلوده به انگل تريکوموناس واژيناليس انجام داده شود.