بررسي عرض ورودي فوركيشن باكال در دندانهاي مولر پايين

سابقه و هدف: تحقيقات اخير حاكي از پروگنوز ضعيف درمانهاي پريودنتال در نواحي فوركيشن است و علت آن را عدم كارآيي وسايل پريودنتال موجود در تميز كردن فوركيشن هاي باريك مي دانند.
هدف: با نوجه به اين مساله كه تحقيق خاصي در اين رابطه در ايران وجود ندارد لذا تصميم گرفتيم كه به بررسي عرض ناحيه ورودي فوركيشن در دندانهاي مولر فك پايين دريك نمونه از نژاد ايراني بپردازيم.
مواد و روش ها: نمونه هاي مورد مطالعه شامل 35 دندان مولر فك پايين كشيده شده بودند، كه دندانها در ناحيه فوركيشن باكال توسط دو نفر پريودنتيست توسط قلم گرافيت با نوك 0.5 ميليمتر علامتگذاري شدند كه به تاييد سه نفر پريودنتيست ديگر رسيد. سپس دندانها از سطح باكال توسط اسكنر سوني اسكن شدند و با استفاده از نرم افزارهاي فتوشاپ وCorrell ، با دقت 0.1 ميليمتر و بزرگنمايي12.5 % عرض ورودي فوركيشن در آنها اندازه گيري شد. اين اندازه گيري براي هر دندان دو بار و توسط دو پريودنتيست تكرار گرديد. براي متغير مورد بررسي آماره هاي توصيفي شامل: ميانگين، انحراف معيار، ميانه، مد، ماگزيمم متغير، مينيمم متغير، چندك%95   (Confidence Interval)محاسبه گرديد و سپس از آزمون T-Student براي نمونه هاي جفت شده (paird samples T- test) براي آناليز اختلاف اندازه گيري بين بار اول و دوم استفاده گرديد. نتايج آزمونها در سطح معني داري  0.05گزارش شده اند.
يافته ها: در اين تحقيق ميانگين عرض ورودي فوركيشن مولرهاي فك پايين طبق اندازه گيري انجام شده توسط مشاهده كننده اول 1.3 ميليمتر و طبق اندازه گيري مشاهده كننده دوم  1.27ميليمتر بود كه اين دو اندازه گيري نشان دهنده اختلاف آماري معني داري نمي باشد ((P=0.42.
نتيجه گيري: يافته هاي حاصل از اين مطالعه نشان مي دهند كه با در نظر گرفتن اندازه هاي پهناي كورتها و قلم هاي اولتراسونيك موجود در بازار اين وسايل كار آيي لازم در Debridement ورودي فوركيشن در مولرهاي فك پايين در اين نمونه از نژاد ايراني را دارند.