هرمنوتيک به مثابه بنيادي روش شناختي براي علوم انساني

بررسي انديشه هاي ديلتاي در باب هرمنوتيک هدف اصلي اين مقاله است. منطق گزينش انديشه هاي ديلتاي از ميان ساير اصحاب تاويل اين است که وي با ارايه روش شناسي خاص علوم انساني به تمييز روشمند کردن آن دسته از علوم با علوم طبيعي، هرمنوتيک را وارد عرصه جديدي کرد. بدين ترتيب بحث ديلتاي از پوزيتويسم فاصله مي گيرد و حکم انکار جريان فکري نيرومندي است که پس از داروين، قوانين انساني را همانند قوانين طبيعي مي شناخت. در نتيجه در اين مقاله ضمن بررسي مفهوم، خاستگاه و روند تحول در هرمنوتيک، به طرح ديلتاي درباره اين روش پرداخته مي شود، آنگاه با نظر به مباحث مورد نظر اصول هرمنوتيک براي استفاده در پژوهش هاي علوم انساني مورد بررسي قرار مي گيرد.