بررسي بروز رفلكس تريژمينوكاردياك در جراحي لفورت I، هنگام جدا کردن فک بالا از بيس جمجمه (Maxillary Down fracture)

سابقه و هدف: با توجه به اهميت رفلكس تريژمينوکاردياک در جراحيهاي سر و گردن و عوارض آن و اهميت اقدامات پيشگيرانه براي اين عوارض و همچنين وجود منابعي كه بروز اين رفلكس را در اين جراحيها تاييد نمودند، به منظور بررسي اين رفلكس در جراحي استئوتومي لفورت I، اين تحقيق بر روي مراجعين به بيمارستان بوعلي و كلينيك خصوصي شهر تهران انجام شد.
مواد و روش ها: تحقيق روي 30 بيمار در محدوده سني 39-18 سال انجام گرفت. ضربان قلب و فشار خون بيماران در لحظات قبل از شكستن فك، حين و بعد از آن ثبت گرديد. سپس تبعيت داده ها از توزيع نرمال با استفاده از آزمون One-Sample Kolmogrov-Smirnov تاييد شد و شاخص هاي فوق با آزمون Repeated Measure ANOVA مورد قضاوت آماري قرار گرفتند.
يافته ها: تعداد 5 نفر از بيماران به دلايل مختلف از مطالعه حذف شدند و تحقيق روي تعداد 25 نفر انجام گرفت. ميانگين سن بيماران 1.6±24.6 سال (30% مرد و 70% زن) بود. ميزان فشار خون و ضربان قلب بيماران حين Dawn Fracture بطور معناداري نسبت به قبل از آن کاهش يافت ((p<0.001، همچنين ميزان اين پارامترها در اين زمان در مقايسه با بعد از آن بطور معناداري کمتر بود .(p<0.001) به طور كلي در زمان D.F نسبت به قبل از آن: 25% از كل افراد بيش از 10% كاهش ضربان قلب نسبت به ميزان اوليه داشتند. در مورد فشارخون (MABP) نيز 45.8% از كل بيماران بيش از 10% كاهش فشار نسبت به ميزان اوليه داشتند.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه در جراحي استئوتومي لفورتI ، در هنگام down fracture ماگزيلا، علايمي نظير كاهش ضربان قلب و كاهش فشار خون بروز مي كند كه مي تواند در اثر تحريك و كشيده شدن شاخه ماگزيلري عصب تريژمينال، كه قسمت مياني صورت را عصب دهي مي كند، باشد.