بررسي تقاضاي مواد غذايي مشمول يارانه، در مناطق شهري ايران با استفاده از مدل (AIDS) به منظور اولويت بندي تخصيص يارانه

دولت ها از طريق اجراي سياست هاي حمايتي مناسب، مانند پرداخت يارانه به مواد غذايي اساسي مي توانند نقش مهمي را در تامين امنيت غذايي جامعه برعهده گيرند. با توجه به اينکه پرداخت يارانه، هزينه هاي سنگيني را به دولت تحميل مي کند، بنابراين، ضروري است اين امر به صورت کاملا هدفمند انجام گيرد. يکي از راه هاي رسيدن به پرداخت هدفمند يارانه توسط دولت، بررسي تقاضاي کالاهاي مشمول يارانه است. در اين پژوهش، با استفاده از مدل AIDS، تقاضاي موادغذايي اساسي مشمول يارانه (قند و شکر، روغن، نان، گوشت و شير) را درمناطق شهري ايران، از طريق داده هاي بودجه خانوارهاي شهري ايران و شاخص قيمت هاي مصرف کننده منتشر شده توسط بانک مرکزي در سال هاي 1363-1384، يک روش دو مرحله اي و تکنيک هاي همجمعي به دو صورت بلندمدت و کوتاه مدت برآورد کرده، همچنين قيود همگني وتقارن را نيز با استفاده از آزمون والد مورد آزمون قرار داده ايم. در نهايت انواع کشش هاي قيمتي، درآمدي و متقاطع تقاضا به تفکيک بلندمدت و کوتاه مدت را به عنوان ابزاري براي تجزيه و تحليل، محاسبه کرده ايم. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد به دليل بي کشش بودن اقلام يارانه اي، هر گونه کاهش در پرداخت يارانه به کالاهاي ياد شده، به افزايش قيمت منجر شده و مخارج اضافي را به مصرف کنندگان تحميل مي کند. با اين وجود، تغيير ساختار پرداخت يارانه و کاهش تدريجي يارانه هاي پرداختي به نان، قندوشکر و روغن وسوق دادن آن به سمت شير و گوشت، به صورت کاملا هدفمند توصيه مي شود.