مطالعه تغييرات عوامل مختلف هواشناسي در روزهاي آبياري و غير آبياري در يک پارک گياهشناسي مجهز به سيستم آبياري باراني مطالعه موردي: ايستگاه تحقيقاتي پارک گياهشناسي دانشگاه تهران

در اين پژوهش به مطالعه تغييرات عوامل مختلف هواشناسي در سه ارتفاع 170، 130 و 5 سانتيمتري از سطح و در ساعات 6:30، 12:30 و 18:30 به وقت محلي (3:30+ به وقت گرينويچ)، در روزهاي آبياري و غير آبياري در پارک گياهشناسي پرديس کشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران به مدت 62 روز در فصل تابستان پرداخته شد که از اين تعداد بطور متناوب 15 روز آبياري توسط سيستم آبياري باراني انجام پذيرفت (7 روز آبياري در صبح و 8 روز آبياري در بعد از ظهر). نتايج بررسي ها نشان داد که آبياري در صبح (8 تا 11:30) باعث کاهش دماي خشک و دماي حداکثر و افزايش دماي تر و رطوبت نسبي در تمامي ساعات و ارتفاعات مختلف ديده باني مي گردد در حالي که آبياري در بعد از ظهر (13 تا 16:30) باعث افزايش دماي خشک، دماي حداقل، دماي حداکثر و کاهش دماي تر و رطوبت نسبي در تمامي ساعات و ارتفاعات مختلف ديده باني مي گردد.