مديريت گل جاليز مصري (pommel (pers.) Phelipanche aegyptiaca) با استفاده از کودهاي نيتروژن در گوجه فرنگي (.Lycopersicon esculentum L)

به منظور بررسي اثر چند نوع کود شيميايي بر کنترل گل جاليز در گوجه فرنگي، پژوهشي در بخش تحقيقاتي گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه تهران طي سالهاي 1387 و 1388 در قالب طرح بلوک کامل تصادفي با چهار تکرار اجرا شد. تيمارها شامل کودهاي اوره، نيترات آمونيوم و فسفات آمونيوم هر يک در مقادير 150 و 300 کيلوگرم در هکتار و سولفات آمونيوم در مقادير 250 و 500 کيلوگرم در هکتار بود. نتايج بدست آمده نشان داد که تيمارهاي سولفات آمونيوم 250 کيلوگرم در هکتار و فسفات آمونيوم 150 کيلوگرم در هکتار بهترين عملکرد گوجه فرنگي داشتند و از نظر آماري با شاهد بدون گل جاليز تفاوت معني داري نداشتند. تيمارهاي فسفات آمونيوم و اوره 150 کيلوگرم در هکتار و سولفات آمونيوم 250 کيلوگرم در هکتار نيز بيشترين وزن خشک اندام هوايي و ريشه گوجه فرنگي و نيترات آمونيوم 150 و 300 کيلوگرم در هکتار کمترين مقدار وزن خشک ريشه گوجه فرنگي را داشتند. وزن خشک اندام هوايي و غده گل جاليز در تيمارهاي فسفات آمونيوم 150 و 300 کيلوگرم در هکتار بيشترين مقدار نسبت به شاهد داراي گل جاليزبود و تيمارهاي نيترات آمونيوم 150 و 300 کيلوگرم در هکتار کمترين مقدار نسبت به شاهد بودند. سولفات آمونيوم به ميزان 250 کيلوگرم در هکتار تاثير معني داري بر کاهش اتصال و رشد گل جاليز و همچنين بهبود عملکرد و صفات گوجه فرنگي نسبت به شاهد داراي گل جاليز داشت.