تاثير غلظت عامل اکسيد کننده سيليکاتي و زمان اکسيداسيون بر خواص لايه تشکيل شده روي آلومينيم به روش پلاسماي الکتروليتي

در اين تحقيق تاثير افزايش غلظت عامل اکسيد کننده سيليکات سديم و زمان عمليات اکسيداسيون پلاسماي الکتروليتي بر روي خواص لايه اکسيدي ايجاد شده بر روي آلومينيم بررسي شد. براي مطالعه ساختار فازي و مورفولوژي سطحي به ترتيب از دستگاه پراش اشعه (XRD) x و ميکروسکوپ الکتروني روبشي (SEM) و براي تعيين نرخ سايشي از دستگاه تست سايش رفت و برگشتي (Pin on Plate) استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد که لايه اکسيدي توليد شده به اين روش شامل ساختارهاي دما بالاي آلومينا نظير فاز α- Al₂O₃ و γ- Al₂O₃ است که با افزايش غلظت سيليکات سديم شدت باريکه ها افزايش و درصد نسبي فازهاي دما بالاي آلومينا در لايه اکسيدي بيشتر مي شود. همچنين تصاوير ميکروسکوپي نشان مي دهد سطح لايه اکسيدي متخلخل بوده که متاثر از غلظت سيليکات سديم و زمان اکسيداسيون است. منحني حاصل از نتايج سايش نشان مي دهد که اکسيداسيون پلاسمايي در الکتروليت مقدار کاهش وزن نمونه ها در حين آزمايش را کاهش مي دهد و مقاومت به سايش را بهبود مي بخشد.