بررسي معيارهاي نوسان پذيري، ريسك مطلوب و ريسك نامطلوب در مدل قيمت گذاري دارايي هاي سرمايه اي: شواهدي از بورس اوراق بهادار تهران

تئوري هاي نوين مالي (MPT) بر اساس مدل سازي ريسك پرتفوي ماركويتز پايه ريزي شدند و همه آن ها مبتني بر فرض وجود رفتار ميانگين واريانس(MVB)  هستند. بنابراين مستلزم در نظر گرفتن فرض نرمال بودن بازدهي و توزيع متقارن بازدهي هستند. از طرف ديگر دامنه اين بحث به مدل قيمت گذاري دارايي هاي سرمايه اي (CAPM) مي رسد كه به محاسبه ريسك سيستماتيك (?) و استفاده از آن در قيمت گذاري دارايي ها مي پردازد.
اين پژوهش به بررسي و تحليل ريسك و معيارهاي مختلف آن و نيز بررسي رابطه آن با بازدهي در بازار سهام ايران مي پردازد تا مشخص سازد كه سرمايه گذاران در ارزيابي هاي خود براي سرمايه گذاري، ريسك را چگونه لحاظ مي نمايند. از اين رو به بررسي رفتار بازار در مورد ريسك مي پردازد و در تلاش جهت تبيين رابطه بين بازدهي و ريسك، مدل هاي قيمت گذاري جايگزين مدل سنتي CAPM را ارايه مي نمايد.
نتايج پژوهش نشان مي دهد، بازدهي ماهانه بورس تهران توزيع نرمال ندارد. معيارهاي ريسك مطلوب به شكل قوي تري بازدهي ماهانه را تبيين مي كنند. همچنين نشان مي دهد، قدرت تبيين مدل CAPM پايين است و تفاوت بازدهي هاي محاسبه شده توسط سه مدل CAPM و نيز بازدهي واقعي معنادار است.