بررسي ويژگي هاي جمعيت شناختي، رفتاري و روانپزشکي در مصرف کنندگان ترکيبات آمفتامين (شيشه) در مراکز ترک اعتياد دانشگاه علوم پزشکي کرمانشاه (چكيده دهمين همايش پياپي ساليانه انجمن علمي روانپزشكان ايران)

شاكري جلال; عظيمي مريم; رضايي منصور; عبدلي نسرين; قاسمي رامين

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران (انديشه و رفتار) : پاييز 1389 , دوره 16 , شماره 3 (پياپي 62) (همراه با چكيده مقالات دهمين همايش پياپي ساليانه انجمن علمي روانپزشكي ايران) ; از صفحه 305 تا صفحه 305 .

عنوان مقاله:

بررسي ويژگي هاي جمعيت شناختي، رفتاري و روانپزشکي در مصرف کنندگان ترکيبات آمفتامين (شيشه) در مراکز ترک اعتياد دانشگاه علوم پزشکي کرمانشاه (چكيده دهمين همايش پياپي ساليانه انجمن علمي روانپزشكان ايران)

نویسندگان:

شاكري جلال*, عظيمي مريم, رضايي منصور, عبدلي نسرين, قاسمي رامين

آدرس:

* دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، مرکز تحقیقات

چکیده:

هدف: آمفتامين و ترکيبات آن از داروهاي محرک به شمار مي روند. سوء مصرف و وابستگي به آن باتوجه ساز و کار اثر آن بر روي مغز و اثرات روانگرداني و رفتاري آن که باعث آسيب رواني و بهداشت عمومي مي گردد. از اين رو بررسي علايم روانپزشکي و اثرات رفتاري ناشي از آن در افراد مصرف کننده داراي اهميت شمرده مي شود.
روش:260 نفر از مصرف کنندگان شيشه (که سوء مصرف مواد ديگر و سابقه اختلال روانپزشکي را نداشته اند) به کمک يک پرسش نامه که براي بررسي وابستگي به ترکيبات آمفتامين تهيه شده بود و يک پرسش نامه جمعيت شناختي ارزيابي شدند. داده هاي به دست آمده با بهره گيري از روش هاي آمار توصيفي تحليل گرديدند.
يافته ها: %98 افراد مورد بررسي مرد و %2 زن بودند. ســــن آنان زير 25 سال و %27آنها بالاتر از 25 سال بود. %30.8 آنان دانشجو، %31.5 داراي ديپلم،%33.8 تحصيلات راهنمايي و سيکل و %3.8 بيسواد بودند. %33.8 افراد ياد شده سابقه زنداني شدن داشتند. از نظر علايم روانپزشکي %25 داراي توهمات بينايي و شنوايي، %15 فوبيا، %46 خشونت، %27.6 اختلال در تمرکز، %67.6 هذيان (گزند و آسيب و حسادت) بودند. %80 افراد مورد بررسي رفتارهاي جنون آميز و تغيير شديد و ناگهاني رفتار را گزارش نمودند. سي و پنج درصد افراد مورد بررسي علل گرايش خود به موادي مانند شيشه را افزايش انرژي، %26.2 توصيه ديگران براي کسب تجربه، %8.8 براي افزايش ميل جنسي،%30 براي ترک کردن مواد مخدر گزارش نمودند. %80 آزمودني ها شکايت خانواده از تغيير ناگهاني رفتار و دست زدن به خشونت در برخورد با ديگران يا داشتن رفتار جنون آميز شاکي بودند.
نتيجه گيري: باتوجه به پيامد هاي زيانبار سوء مصرف مواد بر رفتار و زندگي انسان اثرات رواني آن، براي کاهش اثرات اين داروها رعايت موارد زير الزامي است: -1آموزش کليه جوانان دچار آسيب هاي روانپزشکي، -2آموزش والدين و تقويت روابط مثبت والدين و فرزندان،-3 افزايش نگرش هاي منفي جوانان نسبت به مواد، -4جدي گرفتن قانون مبارزه با مواد مخدر، -5حمايت از مراکز ترک اعتياد(MMT) براي درمان و پيشگيري از مواد محرک يا تدوين راهبردهاي جديد در اين زمينه.