بررسي اثر استفاده از نوار صوتي بر توهمات شنوايي مقاوم به درمان دارويي (مطالعه آزمايشي) (چكيده دهمين همايش پياپي ساليانه انجمن علمي روانپزشكان ايران)

هدف: در اين مطالعه تاثر نوار صوتي بر شدت و مدت توهمات شنوايي مقاوم به درمان در سه بيمار مبتلا به اسکيزوفرنيا بررسي شده است.
روش: در آغاز از بيماران خواسته شد تا شدت و مدت توهمات شنوايي را به مدت يک هفته يادداشت کنند. سپس سه هفته پي در پي، هر هفته يک نوار صوتي به آنان داده شد و بيماران در فاصله ساعت 10 صبح تا دو بعداز ظهر هر روزبه مدت دو ساعت به نوارصوتي گوش مي دادند. براي اين منظور دستگاه پخش صوت متحرکي در اختيار آنان گذاشته شد. بيماران در هنگام پخش نوار صوتي، در صورت وجود توهم شنوايي،مدت و شدت آن را ثبت مي کردند. نوارهاي صوتي شامل موزيک کلاسيک و موزيک و صداي انسان (راديو پيام) و نوار خالي (به عنوان کنترل) بود. براي مقايسه مدت و شدت توهمات شنوايي در حالت پيش از گوش دادن به نوارصوتي و پس از ﺁن از آزمون آماري t بهره گرفته شد.
يافته ها: شدت و مدت توهمات شنوايي در هنگام گوش کردن به موزيک کلاسيک، نوار موزيک و صداي انسان، به طور چشمگيري کاهش يافت (p<0.05). اين کاهش در مورد نوار خالي ديده نشد.
نتيجه گيري: بکارگيري نوار صوتي مي تواند در کاهش شدت و مدت توهمات شنوايي سودمند باشد. بهره گيري از پخش صوت متحرک ساده است و احساس کنترل بيمار بر توهماتش را افزايش مي دهد.