تعيين الگو و شدت مصرف سيگار در بيماران مبتلا به سل بستري در بيمارستان (چكيده دهمين همايش پياپي ساليانه انجمن علمي روانپزشكان ايران)

هدف: بيماري سل از يکي از مشکلات جدي بهداشتي جامعه است. يک سوم از جمعيت جهان به ويروس سل آلوده هستند. يکي از عوامل موثر در عود بيماري مصرف سيگار است. هدف اين پژوهش به دست آوردن اطلاعات دقيق در زمينه شدت و الگوي مصرف سيگار در بيماران مبتلا به بيماري سل براي کاهش عود و آسيب پذيري آنان در برابر بيماريهاي مزمن است.
روش: اين بررسي از نوع توصيفي-مقطعي است و بر روي 200 بيمار (187 مرد، 13 زن) مسلول مراجعه کننده به يک بيمارستان که سابقه مصرف سيگار داشتند، اجرا گرديد. براي گردآوري داده ها يک پرسش نامه جمعيت شناختي و  ASIبه کار برده شد. داده ها به کمک آزمونهاي آماري t مستقل و وابسته، مان-ويتني و ضريب همبستگي پيرسون تحليل گرديدند.
يافته ها: %93.5 بيماران مورد بررسي مرد بودند. در زمان اجراي پژوهش %68 بيماران، روزانه سيگار مصرف مي کردند. از نظر سابقه مصرف در خانواده، %40 پدران و %25 برادران بزرگتر سيگار مصرف مي کرده اند. از نظر شدت مصرف، %40.7 اين بيماران روزانه 11-20 نخ سيگار مي کشند. %66 بيماران از تاثير منقي مصرف سيگار بر سلامت اطرافيان آگاهي داشتند. %1 بيماران بر اين باور بودند که سيگار بر ريه بيش از ساير دستگاههاي بدن تاثير مي گذارد. از نظر فراواني اقدام به ترک %56 اقدام به ترک سيگار داشته و طولاني ترين دوره ترک (%31.9) از يک هفته تا 4 هفته بوده است. %94.2 بيماران به صورت منظم (دو بار در 24 ساعت)، سيگار مصرف مي نموده اند. کمترين سن شروع مصرف سيگار به طور ميانگين 17 سال گزارش شده است. %86 افراد مورد بررسي تا زمان اجراي پژوهش بين 1-4 بار اقدام به ترک کرده اند و از نظر چگونگي اقدام، %98.2 بدون دارو اقدام به ترک نموده اند.
نتيجه گيري: سوء مصرف نيکوتين، عود بيماري سل و آسيب پذيري بيماران مبتلا به اين بيماري را افزايش مي دهد.