تاثير هم كشتي با سلولهاي Vero بر تكوين جنينهاي 8 سلولي موش حاصل از انجماد شيشه‌ اي

هدف: بررسي تاثير هم‌كشتي بر تكوين جنينهاي 8 سلولي موش حاصل از انجماد شيشه‌اي.
مواد و روشها: بدين منظور در ابتدا جنين‌هاي 8 سلولي به روش فلاشينگ از لوله رحمي موشهاي ماده كه قبلا تحريك تخمك‌گذاري شده بودند، خارج شده و به دو گروه تقسيم شدند. گروه آزمون 1 شامل جنين‌هايي كه با استفاده از محلول ضديخ اتيلن گليكول با غلظت 40 درصد به روش انجماد شيشه‌اي منجمد شده و پس از ذوب با محلول 5/0 مولار ساكارز به محيط كشتMEMα  منتقل شدند. گروه آزمون 2 شامل جنينهايي كه با همان روش قبلي منجمد و ذوب شده و در محيط هم‌كشتي MEMα+Vero قرار گرفتند. برای هر یک از گروه های فوق، گروه های کنترلی شامل جنین های منجمد نشده انتقال یافته به محیط MEMα (کنترل 1) و جنین های منجمد نشده انتقال یافته به محیط هم کشتی MEMα+Vero (كنترل 2) در نظر گرفته شد. مقايسه ميزان تكوين جنينها بين گروههاي فوق در مدت 120 ساعت انجام شده و داده‌ها با روش آماري Chi-square و Fisher بررسي شد.
يافته‌ها: نتايج نشان داد كه اختلاف در ميزان خروج از زونا در ساعات پاياني كشت بين گروههاي آزمون 1 و كنترل 1 معني‌دار بود (P>0.05). همچنين داده‌هاي حاصل از مقايسه دو گروه آزمون 2 و كنترل 2 نشان داد كه اختلاف در ميزان مورولا، بلاستوسيست و دژنراسيون در ساعات اوليه كشت معني‌دار است. مقايسه دو گروه آزمون 1 و آزمون 2 نيز نشانگر اختلاف معني‌دار در مرحله مورولا و ميزان دژنراسيون جنين‌ها در ساعات اوليه كشت بود .(P<0.05)
نتيجه‌گيري: نتايج اين تحقيق حاكي از آن است كه جنين 8 سلولي موش نسبت به انجماد شيشه‌اي آسيب‌پذير نبوده و براي بهبودي تكوين نيازي به هم‌كشتي با سلولهاي Vero نيست.