تحليل تجربي نوسانات و کارايي اطلاعاتي بازار سهام (مطالعه موردي: بورس اوراق بهادار تهران)

با توجه به اهميت بازار سهام به عنوان ابزاري قدرتمند در جذب وجوه پس اندازکنندگان و هدايت آن به سمت سرمايه گذاران، همچنين، ضرورت و اهميت مدل سازي نوسانات بازده، در اين پژوهش برخي از ويژگي هاي بازار بورس اوراق بهادار تهران را مورد بررسي قرار داده ايم. بدين منظور، با به كارگيري داده هاي ماهانه شاخص کل سهام در دوره زماني 1370:1 تا 1386:06 از تکنيک واريانس ناهمسان شرطي استفاده كرده ايم. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه: 1. توزيع بازدهي داراي چولگي مثبت بوده و بر اين اساس، عاملان بازار وقوع بازدهي هاي منفي را محتمل تر مي دانند، 2. سري بازدهي فاقد توزيع نرمال و در مقايسه با منحني نرمال کشيده تر است. بر اساس اين نتيجه، عوامل بازار افزايش ها و کاهش هاي ناگهاني بازدهي را محتمل مي دانند، 3. ماه هاي سال به استثناي ماه هاي ارديبهشت، مرداد و آذر اثر معناداري بر بازدهي ندارند، 4. فرضيه وجود کارايي اطلاعاتي رد مي شود. لذا، تمام عاملان بازار به طور حرفه اي معامله نمي کنند و اطلاعات و اخبار نه به صورت آني، بلکه با گذر زمان بر قيمت ها اثر مي گذارد. در نتيجه، احتمال کسب سود و زيان نامتعارف در اين بازار وجود دارد، 5. تورم، توضيح دهنده معناداري براي نوسانات بازدهي نيست؛ هرچند اين اثر مثبت برآورد شده است، 6. نرخ برابري دلار به ريال اثر مثبت معناداري در ايجاد نوسانات بازدهي دارد. ضريب اين متغير احتمالا به دليل سهم ناچيز دلار در سبد دارايي سهامداران، كوچك برآورد شده است، 7. فرض توزيع نرمال براي باقيمانده هاي مدل فرض مناسبي نيست. در مقابل، توزيع t و توزيع خطاي عمومي با لحاظ کردن کشيدگي مازاد، فروض مناسب تري هستند.