ارزيابي کارايي روش هاي رونديابي هيدرولوژيکي سيل در رودخانه دز

روند يابي سيل، كاربرد فراواني در مسايل مربوط به پيش بيني سيل، طراحي مخازن، سامان دهي رودخانه، محاسبه ارتفاع سيل بندها، ديواره هاي موازي رودخانه و غيره دارد. با وجود تكنيك هاي رونديابي و داشتن هيدروگراف سيل يك نقطه، مي توان ارتفاع سيل مورد نظر رادر هر نقطه از مسير رودخانه تعيين كرد.
براي رونديابي سيلاب در رودخانه از روش هاي هيدروليكي و هيدرولوژيكي استفاده مي شود. حل روش هاي هيدروليكي پيچيده و طولاني مي باشد بنابراين استفاده از روش هاي هيدرولوژيكي كه با محاسبات كمتر و ساده تر مي تواند جواب هاي قابل قبولي ارايه كند اجتناب ناپذير است.
در اين تحقيق به منظور انتخاب مناسب ترين روش رونديابي هيدرولوژيكي روش هاي ماسكينگام، كانوكس و آت- كين اصلاح شده و مناسب ترين ضرايب هر مدل، تعداد 26 سيل در بازه حرمله- بامدژ در بخشي از رودخانه دز انتخاب شد. براي ارزيابي كارآيي روش ها از شاخص هاي نكويي برازش مجذور ميانگين مربعات خطا و ضريب کارايي و ضريب همبستگي استفاده شد. شاخص مجذور ميانگين مربعات خطا بيشترين هم خواني را با ديد چشمي داشت. نتايج نشان داد كه در روش هاي ماسكينگام و كانوكس، روش گرافيكي مناسب ترين روش تعيين ضرايب است. روش هاي كانوكس (گرافيكي)، ماسكينگام (لوپ) و آت- كين به ترتيب، داراي بيشترين دقت بودند. مقايسه خطاها نشان داد كه در روش هاي مختلف رونديابي، تفاوت چشمگيري در انتخاب دبي مبنا وجود ندارد ولي با اين حال دبي متوسط و دبي 50 درصد دبي پيك (نصف دبي پيك) به عنوان دبي مبنا، اولويت استفاده دارند.