ارزيابي ميزان حلاليت يون هاي فلزي گرد و غبار سيمان در آلوئول هاي ريه به روش برون تني

زمينه و هدف: مواجهه تنفسي با گرد و غبار سيمان محتوي مقاديري از ترکيبات فلزي سنگين، مي تواند اثرات موضعي و عمومي زيادي را به همراه داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي ميزان تماس ريوي کارگران کارخانه سيمان با يون هاي فلزي کادميوم، کبالت، کروم و نيکل انجام شد.
روش تحقيق: در اين مطالعه مقطعي، نمونه برداري محيطي از بارگيرخانه کارخانه سيمان کرمان براي پايش مقادير يون هاي فلزي مورد نظر در هوا و سيال ساخته شده مشابه شرايط ريه انجام گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري  SPSS(ويرايش 11.5) و آزمون تي در سطح معني داري P<0.050 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: مقايسه ميانگين تراکم فلزات مورد مطالعه با حداکثر آستانه مجاز نشان داد که ميانگين تراکم همه فلزات کمتر از حد آستانه مجاز مي باشد (P<0.05). بيشترين غلظت يون فلزي در هوا براي کروم با تراکم 1.75mg/m³ و کمترين براي کادميوم با تراکم 0.01mm/m³ بود. ميزان يون هاي فلزي کادميوم، کبالت، کروم و نيکل در ذرات معلق هواي محيط بارگيرخانه به ترتيب 0.74±0.41، 9.31±3.38، 81.96±53.35 و 32.5±27.83 و مقادير فلزات استخراج شده با سيال شبيه سازي شده آلوئولي در شرايط برون تني به ترتيب 0.006±0.002، 0.02±0.009، 0.53±0.12 و 0.14±0.03 ميکروگرم بر گرم گرد و غبار هوا بود. بر اساس آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن، رابطه ميان تراکم يون هاي فلزي در هوا و سيال شبيه سازي شده، معني دار نبود (P>0.05).
نتيجه گيري: هرچند رابطه معني داري ميان مقادير يون فلزي به دست آمده از هوا و سيال شبيه سازي شده وجود نداشت اما به علت بالا بودن درصد حلاليت کادميوم تحت شرايط آلوئولي، ضرورت پيگيري اين مواجهات الزامي به نظر مي رسد.