سازمان ها بدون تمايل داوطلبانه افراد به همکاري، قادر به توسعه اثر بخشي خرد جمعي خود نيستند. زيرا در حالت اجباري، شخص وظايف خود را در راستاي مقررات و قوانين و استانداردهاي قابل قبول يک سازمان و صرفا در حد رعايت الزامات انجام مي دهد. ولي در همکاري داوطلبانه افراد سعي، کوشش ، انرژي و بصيرت خود را براي شکوفايي توانايي هاي خود به نفع سازمان ابراز مي کنند. رفتار شهروندي سازماني يک تفکر و ايده است و آن مشتمل بر رفتارهاي متنوع کارکنان نظير، پذيرش و به عهده گرفتن مسووليت هاي اضافي، پيروي از قوانين و رويه هاي سازمان، حفظ و توسعه نگرش مثبت، شکيبايي و تحمل نارضايتي و مشکلات در سر کار است. در نتيجه، بر اساس تئوري ها و نظريه هاي سازماني، رفتار شهروندي سازماني به کارايي و اثر بخشي سازمان ها از طريق تحولات منابع، نوآوري ها و وفق پذيري کمک مي کند. لذا در اين مقاله مباني نظري و عملي رفتار شهروندي سازماني به صورت عميق مورد بررسي قرار گرفته است. با مطالعه و بررسي منابع مختلف عوامل تاثير گذار بر رفتار شهروندي سازماني، مولفه هاي اصلي براي سنجش رفتار شهروندي سازماني و هم چنين پيامدها و نتايج رفتار شهروندي سازماني شناسايي گرديدند. در نهايت يک مدل مفهومي شامل عوامل تاثيرگذار، مولفه ها و پيامدهاي رفتار شهروندي سازماني ارايه گرديده است.