تحليل استنادي مقالات 30 شماره از فصلنامه" پژوهشهاي فلسفي کلامي" منتشره بين سال هاي 1368 تا 1387

هدف از اين تحقيق بررسي وضعيت مقاله هاي فصلنامه "پژوهشهاي فلسفي کلامي" و تبيين الگوي رفتاري محققان اين حوزه مي باشد. روش تحقيق مورد استفاده در اين پژوهش تحليل استنادي است جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار آماري SPSS استفاده شد. يا فته ها نشان داد که در 30 شماره اين مجله، 180 مقاله تاليفي و ترجمه اي به چاپ رسيده که ميانگين 6 مقاله براي هر شماره به دست مي آيد. از 164 نفر نويسنده مقالات تاليفي، 154 نفر نويسنده مرد و 10 نفر نويسنده زن بودند. فقط 7 عنوان مقاله حاصل کار گروهي بوده و ما بقي داراي نويسنده اي واحد بودند. يافته ها نشان داد اکثر نويسندگان مقالات اين فصلنامه عضو هيات علمي بوده و فقط 27 نفر غيرعضو هيات علمي بودند. يافته ها نشان داد که در بين کتابها، به ترتيب قرآن، اشارات و تنبيهات، الميزان، اسفار اربعه، بحار الانوار، نهج البلاغه و در بين نويسندگان ملا صدرا، ابن سينا، محمد حسين طباطبايي، امام خميني (ره) و علامه مجلسي بيشترين استناد را به خود اختصاص داده اند. طبق يافته هاي پژوهش، در بين محمل هاي اطلاعاتي، کتابها بيشتر از ساير منابع اطلاعاتي مورد استناد قرارگرفته است. همچنين يافته ها نشان داد علاوه بر موضوع فلسفه بيشترين موضوعات مورد استناد، حديث، تفسير و فقه بوده است منابع زبان عربي با 1359 استناد، بالاتر از زبان فارسي و انگليسي قرار گرفت.