زمينه و هدف: تجربه بارداري با تغييرات فيزيکي و روانشناختي عميقي در زندگي هر زن همراه است و اين تغييرات بر روي کليه ابعاد زندگي از جمله روابط جنسي زوجين موثر مي باشد از اين رو توجه ناکافي به عملکرد جنسي در دوران بارداري ممکن است عواقب جبران ناپذيري در پي داشته باشد. اين مطالعه با هدف بررسي نگرش و وضعيت عملکرد جنسي زنان در دوران بارداري صورت گرفت.
روش کار: پژوهش حاضر مطالعه اي مقطعي و از نوع توصيفي - تحليلي است که در آن وضعيت عملکرد جنسي و نگرش 329 زن باردار 15 تا 45 ساله در سه گروه و بر مبناي سن حاملگي (چهار هفته آخر هر يک از سه ماهه هاي بارداري) مورد بررسي قرار گرفت. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه سه قسمتي اطلاعات فردي، نگرش افراد مورد مطالعه نسبت به عملکرد جنسي در دوران بارداري و پرسشنامه تجارب جنسي آريزونا بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 16 و آزمونهاي آناليز واريانس يک طرفه و Post hoc، آزمون کاي دو و ضريب همبستگي اسپيرمن انجام شد. در اين مطالعه، سطح معناداري کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.
يافته ها: نتايج نشانگر افزايش نمره اختلال در عملکرد جنسي، ميل جنسي و رضايتمندي از ارگاسم با پيشرفت بارداري بود. تحليل آماري ارتباط بين سوالات نگرش واحدهاي پژوهش و رابطه جنسي، حاکي از وجود ارتباط آماري معنادار بين نمره کل اختلال عملکرد جنسي با کاهش جذابيت جنسي در هر سه تريمستر (P=0.03، P=0.01، P=0.04) و نيز با بروز زايمان زودرس در تريمستر دوم (P=0.01) بود.
نتيجه گيري: با توجه به شيوع بالاي اختلال عملکرد جنسي در دوران بارداري، برگزاري دوره هاي آموزش بهداشت جنسي با رويکرد ويژه به دوران بارداري توصيه مي گردد.