بررسي اندکس سفاليک در بزرگسالان گيلاني (بررسي سفالومتري)

مقدمه: بررسي ويژگي هاي مورفولوژي طبيعي جمجمه با اندازه گيري دقيق امکان پذير است که در مجموع به آن سفالومتري گفته مي شود مهم ترين بخش سفالومتري اندازه گيري طول و عرض جمجمه است. گيلاني ها معروف به صاف بودن پشت سرشان هستند. براي بررسي دقيق ويژگي هاي مورفولوژي جمجمه بايد از سفالومتري و محاسبه اندکس سفاليک استفاده کرد.
هدف: بررسي اختلاف احتمالي اندکس سفاليک گيلاني ها با نتايج ساير مطالعات.
مواد و روش ها: در يک مطالعه آينده نگر توصيفي طي يک سال بر روي190  فرد گيلاني، از تمام گيلاني هايي که به علل مختلف در بيمارستان پورسيناي رشت بستري شده يا به طور سرپايي مداوا شده و داراي راديوگرافي ساده رخ و نيم رخ جمجمه بودند استفاده شد. اندکس سفاليک در راديوگرافي ساده جمجمه افراد با استفاده از خط کش و اندازه گيري نسبت بيشترين عرض به بيشترين طول جمجمه ضرب در صد محاسبه و بررسي آماري شد.
نتايج: از 190 فرد گيلاني مورد مطالعه151  نفر مرد و 39 نفر زن با ميانگين سني 31/8 ساله بودند. ميانگين بيشترين عرض و بيشترين طول جمجمه به ترتيب 1.0±15.358 و 1.1±17.752 سانتي متر بود. ميانگين اندکس سفاليک 4.4±86.4 بوده که در محدوده براکي سفال قرار دارد. در کل 90 درصد افراد جمجمه براکي سفال و 10 درصد جمجمه مزوسفال داشتند و هيچ جمجمه دوليکوسفال مشاهده نشد.
نتيجه گيري: در اين مطالعه نيز مانند بررسي هاي ساير مناطق ايران بر روي بزرگسالان، شکل جمجمه در افراد گيلاني عمدتا براکي سفال بوده است؛ گرچه اين نتايج با يافته هاي ساير مناطق دنيا که در آنها اکثر جمجمه ها مزوسفال است تفاوت دارد، اما با ساير ساکنان ايراني تفاوتي ندارد.