تشخيص هاي افتراقي در اختلال تبديلي (چكيده دهمين همايش پياپي ساليانه انجمن علمي روانپزشكان ايران)

با توجه به تعريف اختلالات تبديلي مبني بر تقليد بيماري هاي نورولوژيک، همه بيماري هاي نورولوژيک ممکن است در تشخيص افتراقي اختلال هاي تبديلي وارد شوند. با وجود اين، شماري از بيماري هاي نورولوژيک در تشخيص افتراقي بايد مورد توجه بيشتري قرار گيرند. در مواردي که بيماري تبديلي احتمالي با اختلال هوشياري تظاهر يافته است، در نظر داشتن تشنج هاي کانوني کمپلکس، به ويژه موارد ناشي از لوب فرونتال، داراي اهميت است. اين تشنج ها ممکن است به صورت حرکات بدني نا معمول، براي نمونه به صورت حرکات لگني، بروز نمايند و داراي دوره پس از تشنج کوتاهي باشند که در شرح حال مشخص نشده است و احتمال تشنج کاذب را مطرح سازند. همراهي تشنج هاي کاذب با تشنج هاي واقعي در برخي بيماران بر مشکل تشخيصي مي افزايد. بيماري اسکلروز مولتيپل اختلالي است که بيشتر زنان جوان را مبتلا ساخته، حملات آن ممکن است به دنبال استرس هاي عاطفي بروز نمايند و اختلال هاي نورولوژيک پديد آمده خود به خود بهبود مي يابند. تظاهرات بيماري متنوع بوده، شامل اختلال هاي بينايي و تعادلي نيز مي گردد. همه ويژگي هاي ياد شده مي توانند مطرح کننده اختلالي تبديلي باشند. برخي از انواع نامعمول ميگرن مانند ميگرن بازيلار که زنان جوان را نيز درگير مي سازد، ممکن است به صورت اختلال هاي پيچيده بينايي، زباني و هوشياري بروز نمايند. اين اختلال ها به صورت حملاتي کوتاه مدت بروز مي نمايند که ممکن است توسط عوامل گوناگون و از جمله استرس ايجاد شوند. اين حملات در صورت عدم توجه به بروز سردرد به دنبال حمله ممکن است اختلال تبديلي در نظر گرفته شوند.
برخي اختلال هاي مخچه اي، مشخصا موارد ناشي از مصرف الکل، بخش مياني مخچه را درگير ساخته، به صورت اختلال راه رفتن بروز مي نمايند. در اين بيماران ممکن است اندام ها دچار آتاکسي نباشند و تنها راه رفتن بيمار به شدت دچار اختلال شود. نبود تناسب در راه رفتن با ديگر رفتارها ممکن است سبب شک به وجود اختلالي تبديلي شود. در برخي از انواع زوال عقل، به ويژه زوال عقل فرونتوتمپورال، اختلال حافظه بارز نيست و بيماري بيشتر به صورت اختلال هاي رفتاري و شخصيتي بروز مي نمايد. اين موارد ممکن است با بيماري روان پزشکي و از جمله اختلال هاي تبديلي اشتباه شوند.
گرفتن شرح حالي کامل، انجام معاينه بدني و نورولوژيک دقيق و در صورت لزوم انجام بررسي هاي تشخيصي تکميلي، شامل نوار مغز، تصويربرداري از مغز و ديگر بررسي هاي آزمايشگاهي، افتراق اختلال هاي ياد شده از اختلال هاي تبديلي را در بيشتر موارد ممکن مي سازد.