بررسي عملکرد هيبريد نانوفيلتراسيون و جذب سطحي در کاهش بار آلودگي فاضلابهاي با بار آلودگي بالا

امروزه با توجه به توسعه صنايع گوناگون نظير صنايع داروسازي، توليد مواد شيميايي و پاک کننده ها، حجم عظيمي از پساب  و فاضلابهاي با بار آلودگي بالا، منابع آبهاي سطحي و زيرزميني را تهديد مي کند. فاضلاب اين صنايع با دارا بودن بار آلودگي بالا سبب مي گردد تا تصفيه آنها نياز به راه کارهاي ويژه اي داشته باشد. هدف از اين تحقيق بررسي عملکرد سيستم هيبريد نانوفيلتراسيون و جذب سطحي درحذف بار آلودگي بالاي فاضلاب بود. روش کار به اين ترتيب بود که در قسمتي از تحقيق، کارايي نانوفيلتراسيون به همراه فرايند جذب سطحي در يک سيستم هيبريدي و در قسمتي ديگر سيستم نانوفيلتراسيون به تنهايي، در حذف بار آلودگي فاضلاب برحسب COD مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور از يک پايلوت نانوفيلتراسيون به ظرفيت 7.6 متر مکعب در روز به همراه فيلترهاي 1 و 5 ميکروني، يک غشاي نيمه تراوا و يک پايلوت سيستم هيبريدي با کارتريج هاي حاوي کربن فعال دانه اي استفاده گرديد و در بارآلودگي و زمان متغير، پارامترهاي دبي ورودي، دبي خروجي و راندمان حذف COD اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه در هنگام استفاده از سيستم هيبريدي، راندمان حذف بار آلودگي بيشتر از هنگامي است که از نانوفيلتراسيون به تنهايي استفاده شود. به طوري که حداکثر راندمان حذف بار آلودگي بر حسب COD معادل با 1000، 2000 و 3000 ميلي گرم در ليتر، در سيستم هيبريدي به ترتيب برابر با 99 و 95.86 و 92.93 درصد و در سيستم نانوفيلتراسيون به تنهايي برابر با 87.34 و 50 و 29.41 درصد بود. در اين تحقيق مشخص شد كه با گذشت زمان، دبي خروجي و راندمان حذف بار آلودگي در هر دو سيستم کاهش مي يابد که اين امر به علت وقوع پلاريزاسيون قطبي و گرفتگي در غشا است. اما اين مقدار گرفتگي در سيستم هيبريدي بسيار جزيي بوده و به وضوح کمتر از ميزان گرفتگي در سيستم نانوفيلتراسون به تنهايي است. بنابراين سيستم هيبريدي هم بر روي افزايش راندمان حذف بار آلودگي و هم بر روي به تاخير انداختن زمان وقوع گرفتگي موثر است و ميزان گرفتگي را به حداقل مي رساند.