بررسي هيستولوژيک ترميم زخم باز با استفاده از نور آبي هالوژنه با طول موج 500- 420 نانومتر

مقدمه: ترميم زخم عبارت است از پاسخ هاي ترميمي هماهنگ سلول هاي خوني ماتريکس خارج سلولي و سلول هاي پارانشيمال که پس از اعمال جراحي و يا آسيبهاي حاصل از ضربه (که منجر به پارگي بافت گردند) در بدن انجام مي شود. گاهي به علت اختلال در روند التيام زخم، اسکار حاصله از زخم بزرگ شده و سرانجام کلوئيد يا اسکار هيپرتروفيک ايجاد مي شود. از آنجا که در حال حاضر روشي مطرح در کلينيک ها براي تسريع در ترميم زخم وجود ندارد، در تحقيق حاضر اثرات نور آبي هالوژنه (نور دستگاه لايت کيور با طول موج 500-420 نانومتر) بر ترميم زخم باز پوست موش بررسي گرديد.
مواد و روشها: 40 موش نر نژاد NMRI به طور تصادفي در گروههاي شاهد و تجربي يک و دو قرار گرفتند. بارعايت شرايط استريل و تحت بيهوشي يک زخم مدور به قطر 6 ميلي متر و با ضخامت کامل پوست در پشت هر موش ايجاد شد. روز جراحي روز صفر محسوب گرديد. از روز يک بطور روزانه به همه موشها نور آبي هالوژنه با طول موج 500-420 نانومتر تابيده شد. در روزهاي3، 7،10،15 و 21 بعد از انجام پرتودهي روزانه، موشها بوسيله اتر کشته شدند و دو نمونه از بستر زخم و پوست سالم مجاور،از هر موش برداشته شدند. نمونه هاي مربوط به مطالعات بافت شناختي ثابت شدند و مراحل کار عملي بافت شناختي عمومي بر روي آنها به عمل آمد. برشهايي به ضخامت 5 ميکرون از آنها تهيه و باروش رنگ آميزي هماتوکسيلين ائوزين رنگ شدند. ميزان بهبودي زخم با استفاده از ميزان فيبروبلاست، ميزان التهاب، ميزان اپيتليزاسيون و ميزان آندوتليوم عروق بررسي گرديد.
نتايج: بافت فيبروز در روزهاي 3، 7، 10، 15 و 21 ازميانگين هاي به ترتيب 4.7، 1.7، 2.2، 2.7 و 3.5 در گروه کنترل به ميانگين هاي 4.2، 1، 1.8، 2.4 و 3.2 در گروه تيمار رسيد. امتيازهاي نزديکتر به يک کاملتر شدن تشکيل بافت فيبروتيک را مي رساند. کاهش التهاب گروه تجربي نسبت به گروه شاهد نيز در روزهاي 3، 7، 10، 15 و 21 از ميانگين هاي 4.8، 3.7، 3، 1.7 و 1 به ميانگين هاي 4.2، 3.2، 2.5، 1.2 و 0.9 انجام گرديد. اختلافات مقادير ذکر شده معني دار ارزيابي گرديدند (p<0.05).
بحث و نتيجه گيري: تابش روزانه نور آبي هالوژنه (نور دستگاه لايت کيور) با طول موج 500-420 نانومتر بر زخم باز پوستي با ضخامت کامل موجب تسريع معني دار روند التيام زخم گرديد.