تا کنون مطالعات اندکي در مورد بيماري تب کيو در ايران صورت پذيرفته است که اکثر آنها قدمتي بيش از 50 سال دارند. مطالعات سرولوژيکي اوليه که در جنوب شرق ايران در نشخوارکنندگان و افراد بيمار تب دار صورت پذيرفته است حاکي از شيوع سرولوژيکي بالا در اين مناطق است. تشخيص اشتباه همراه با اطلاعات کم و ناکافي و بي توجهي در مورد تب کيو مي تواند سبب بروز اپيدمي هاي گسترده اي در دام ها و جوامع انساني گردد. هم اکنون مطالعات بيشتري توسط نگارندگان مقاله در مورد تشخيص انواع حاد و مزمن تب کيو و جداسازي عامل بيماري در حال انجام است.