مقايسه کيفيت زندگي سالمندان مقيم خانواده با سالمندان مقيم سراهاي سالمندان خصوصي و دولتي شهر تهران

هدف: در اين پژوهش، کيفيت زندگي و ابعاد تشکيل دهنده آن در سالمندان مقيم خانواده و سراهاي خصوصي و دولتي شهر تهران مورد بررسي قرار گرفت.
روش بررسي: مطالعه حاضر در چارچوب مطالعه مقطعي از نوع تحليلي انجام يافت. براي اين منظور تعداد 96 سالمند د سه گروه سالمند مقيم خانواده، سالمند مقيم سراي سالمندان خصوصي و سراي سالمندان دولتي در شهر تهران با توجه به معيارهاي پژوهش به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه مشخصات دموگرافيک و پرسشنامه کيفيت زندگي ليپاد استفاده شد. به منظور تجزيه تحليل اطلاعات حاصله از آمونهاي کولموگروف – اسميرنوف، آناليز واريانس يکطرفه، آزمون تي، آزمون کروسکال واليس و آزمون کاي دو استفاده شد.
يافته ها: نمره کيفيت زندگي سالمندان مقيم خانواده (65.57) بالاتر از کيفيت زندگي سالمندان مقيم سراي سالمندان دولتي (51.30) و خصوصي (50.64) بود. نمره ابعاد عملکرد جسمي، اجتماعي و رضايت از زندگي و نيز مراقبت از خود، سالمندان مقيم خانواده با سالمندان سراي سالمندان اختلاف آماري معناداري نشان دادند (P<0.05). بين کيفيت زندگي سالمندان سراي دولتي و خصوصي و نيز کيفيت زندگي مردان و زنان در واحدهاي مورد مطالعه اختلاف معناداري مشاهده نشد.
نتيجه گيري: سالمندان مقيم خانواده داراي کيفيت زندگي مطلوب تري نسبت به سالمندان مقيم سراي سالمندان خصوصي و دولتي در ابعاد عملکرد جسمي، اجتماعي و رضايت از زندگي بودند.